กลายร่าง

บทที่สิบเจ็ด

เมื่อเคทลินตื่นขึ้นในตอนเช้า เธอสามารถรับรู้ได้ถึงแสงอาทิตย์ที่สาดส่องมา เธอผงกหัวขึ้นมาอย่างมึนงงเพื่อมองหาทิศทาง เธอรู้สึกถึงหินเย็น ๆ ที่สัมผัสกับผิวของเธอและหน้าผาก เธอกำลังอยู่ที่ไหน?

เมื่อมองไปรอบ ๆ พบว่าเธอกำลังอยู่ในเซ็นทรัลปาร์ค เธอจำได้แล้ว เมื่อคืนเธอหยุดพักระหว่างทาง เธอเหนื่อยล้ามาก หมดแรง เธอคงเผลอหลับไปตอนนั่งพัก วางแขนเหยียดยาวและนอนลงบนราวบันไดหินอ่อน

ตอนนี้เป็นช่วงสายแล้ว และผู้คนเริ่มเดินเข้ามาในสวน ผู้หญิงคนหนึ่งพร้อมด้วยลูกสาวของเธอเดินผ่านไป และมองเธอด้วยท่าทีแปลก ๆ เขาดึงลูกสาวเข้าไปใกล้เมื่อพวกเขาเดินผ่านไป

เคทลินลุกขึ้นนั่ง และมองไปรอบตัว มีคนสองสามคนหันมามองที่เธอ เธอสงสัยว่าพวกเขากำลังคิดอะไร เธอก้มลงดูเสื้อผ้าที่เลอะเทอะของเธอ มันเต็มไปด้วยคราบสกปรก แต่ตอนนี้เธอไม่ค่อยสนใจเท่าไร เธอเพียงแค่ต้องการออกไปจากเมืองนี้ สถานที่แห่งนี้ที่เธอเกี่ยวข้องด้วยทุกอย่างดูผิดพลาดไปหมด

และแล้วมันก็เกิดขึ้นอีก ความหิว ความเจ็บปวด เธอรู้สึกโหยหามากกว่าที่เคย มันไม่ใช่ความหิวธรรมดา แต่มันเต็มไปด้วยความรู้สึกบ้าคลั่ง เร่งเร้าอย่างป่าเถื่อน ความปรารถนาที่จะดื่ม ความรู้สึกเดียวกับในหอประชุมคาร์เนกี้

เด็กผู้ชายตัวเล็กกำลังเล่นลูกบอลอยู่ อายุไม่น่าจะเกินหกขวบ เขาเตะมันลูกบอลโดยไม่ได้ตั้งใจมาใกล้เธอ เขาวิ่งมาที่เธอ พ่อและแม่ของเขาอยู่ห่างออกไปอย่างน้อย 30 ฟุต

ตอนนี้เป็นโอกาสของเธอ กระดูกทุกส่วนในร่างกายของเธอกำลังกรีดร้องหาเลือด เธอมองไปที่คอของเด็กผู้ชาย จ้องเข้าไปในเส้นเลือดของเขา เลือดที่กำลังสูบฉีด เธอรู้สึกแทบจะได้กลิ่นเลือด เธอต้องการกระโจนเข้าใส่

แต่มีบางอย่างในตัวเธอหยุดเอาไว้ เธอรู้ว่าเธอจะอดตายถ้าเธอไม่ได้ดื่ม และเธออาจจะตายในไม่ช้า แต่เธอควรจะตายแทนที่จะทำร้ายเขา เธอจึงปล่อยเขาไป

แสงอาทิตย์แรงกล้า แต่เธอยังสามารถทนได้ นั่นเป็นเพราะว่าเธอคือพันธุ์ผสมหรือ? แสงแดดส่งผลกับแวมไพร์อื่น ๆ ได้อย่างไร? บางทีสิ่งนี้อาจจะทำให้เธอเกิดความรู้สึกกระหายขึ้นมา

เธอมองไปรอบ ๆ หรี่ตาภายใต้แสงอาทิตย์ที่สว่างจ้า รู้สึกพร่ามัวและสับสน ผู้คนมากมายเดินอยู่ มันวุ่นวายมากเกินไป ทำไมเธอต้องหยุดที่นี่ เธอกำลังจะไปที่ไหน? ใช่แล้ว...สถานีเพ็นน์

เธอรู้สึกปวดเท้า เท้าของเธอกำลังอ่อนแรงลงเรื่อย ๆ เธอปวดร้าวกับทุกย่างก้าวที่เดินไป แต่เธออยู่ห่างอีกไม่ไกล ไม่เกิน 30 ช่วงตึก เธอจะเดินไปจนถึง เพื่อนั่งรถไฟและไปจากที่นี่ เธอให้กำลังใจตัวเองด้วยพลังทั้งหมดที่มี เธออยากกลับมามีชีวิตเหมือนปกติอีกครั้ง ถ้าเธอไปให้ไกลจากเมืองนี้ บางที มันอาจจะเป็นไปได้

เคทลินยืนขึ้นช้า ๆ กำลังเดินออกไป

“หยุด!” เสียงร้องตะโกนดังขึ้น

“อย่าขยับ!” อีกเสียงตะโกนออกมา

เคทลินหันไปช้า ๆ

ตรงหน้าเธอมีเจ้าหน้าที่ตำรวจนิวยอร์กในเครื่องแบบอย่างน้อยหนึ่งโหล ทั้งหมดชักปืนออกมาและเล็งเป้ามาที่เธอ พวกเขารักษาระยะห่างประมาณ 15 ฟุต กลัวที่จะเข้ามาใกล้ ราวกับว่าเธอเป็นสัตว์ป่าดุร้าย

เธอมองไปที่ตำรวจเหล่านั้น และรู้สึกแปลก แทนที่เธอจะกลัว เธอกลับรู้สึกถึงความสงบอย่างแปลกประหลาดภายในตัวของเธอ เธอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองแข็งแกร่งกว่ามนุษย์ และทุกวินาทีที่ผ่านไป เธอรู้สึกว่าความเป็นมนุษย์ของเธอลดน้อยลง น้อยลงทุกที เธอรู้สึกถึงการอยู่ยงคงกระพัน ไม่ว่าพวกเขาจะมีจำนวนมากแค่ไหน หรือใช้อาวุธอะไรก็ตาม เธอรู้สึกว่าสามารถวิ่งหนีพวกเขาหรือสู้กับพวกเขาได้

อีกใจหนึ่ง เธอรู้สึกเหนื่อยล้า พ่ายแพ้ เธอไม่อยากหนีอีกต่อไปแล้ว ไม่อยากหนีจากตำรวจ จากแวมไพร์ เธอไม่รู้ว่าเธอกำลังหนีไปที่ไหน หรือกำลังหนีอะไรกันแน่ บางทีเธออาจจะได้รับการต้อนรับจากตำรวจโดยการถูกลากตัวไป อย่างน้อยการถูกจับก็เป็นสิ่งที่ปกติที่สุด และสมเหตุสมผล พวกเขาอาจจะจับมือของเธอและทำให้เธอรู้ว่าเธอเป็นเพียงแค่มนุษย์คนหนึ่งเท่านั้น

เจ้าหน้าที่ตำรวจค่อย ๆ เข้าประชิดตัวเธออย่างช้า ๆ เล็งปืนไปที่เธอ เคลื่อนเข้าไปด้วยความระมัดระวังที่สุด

เธอมองดูพวกเขาใกล้เข้ามาเรื่อย ๆ รู้สึกสนใจมากกว่ากลัว ประสาทสัมผัสของเธอได้รับการพัฒนามากขึ้น เธอสามารถสังเกตทุกรายละเอียด ไม่ว่าจะเป็นรูปทรงของปืน ไกปืน หรือแม้แต่ความยาวเล็บของพวกเขา

“ยกมือขึ้น ให้เราสามารถเห็นได้!” ตำรวจตะโกนบอก

ตำรวจที่อยู่ใกล้ที่สุดห่างออกไปเพียงฟุตเดียว

เธอสงสัยว่าชีวิตของเธอจะเป็นอย่างไร ถ้าพ่อของเธอยังไม่จากไป ถ้าพวกเขาไม่เคยย้ายบ้าน ถ้าเธอมีแม่ที่ต่างออกไป ถ้าพวกเขาตั้งรกรากอยู่ในเมืองเดียว ถ้าเธอมีแฟน ที่ผ่านมาเธอเคยมีชีวิตปกติบ้างไหม? ชีวิตของเธอเคยปกติสุขเหมือนคนอื่นสักครั้งไหม?

ตอนนี้ตำรวจที่อยู่ใกล้ที่สุด ห่างออกไปก้าวเดียว

“หันกลับไปและวางมือของเธอไว้ด้านหลัง” ตำรวจพูด “อย่างช้า ๆ”

เธอยกแขนลงช้า ๆ หันหลังกลับ และวางแขนไว้ที่หลังของเธอ ตำรวจจับรอบข้อมือของเธออย่างแน่นหนา ตำรวจอีกคน ดึงแขนของเธอไปข้างหลังอย่างรุนแรง สูงเกินไป ใช้กำลังโดยไม่จำเป็นกับเรื่องแค่นี้ เธอรู้สึกถึงความเย็นของกุญแจมือ และความเย็นที่ผ่านเข้าไปในผิวหนังของเธอ

ตำรวจกระชากผมของเธอจากด้านหลัง ยกสูงขึ้น และยื่นตัวเข้ามาใกล้ แนบปากของเขาที่หูของเธอ และกระซิบ “แกต้องถูกย่าง”

หลังจากนั้นมีบางอย่างเกิดขึ้น

ก่อนที่จะรู้ว่าเกิดอะไร เธอได้ยินเสียงกระดูกแตกละเอียด ตามมาด้วยเลือดสาดกระจาย --- และสัมผัสได้กับเลือดอุ่น ๆ ที่ปกคลุมเต็มใบหน้าของเธอ

เธอได้ยินเสียงตะโกน และร้องโหยหวน จากนั้นเสียงปืนดังขึ้น ทั้งหมดเกิดขึ้นภายในเสี้ยววินาที เธอคุกเข่าลงตามสัญชาตญาณ หมุนตัวและหันไปมอง

ตำรวจที่จับเธอใส่กุญแจมือตายแล้ว เขาหัวขาด หัวของเขาถูกแยกออกเป็นสองซีก ตำรวจคนอื่น ๆ กำลังยิงปืนอย่างบ้าคลั่ง แต่พวกเขากำลังแพ้ แวมไพร์จำนวนมาก --- กลุ่มเดียวกับหอประชุมคาร์เนกี้ --- ร่อนลงมา พวกมันฉีกร่างตำรวจเป็นชิ้น ๆ

ตำรวจยิงโดนพวกมัน แต่ไม่สามารถทำอะไรได้ พวกมันยังคงบุกเข้ามา กลายเป็นการนองเลือด

ตำรวจทั้งหมดถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ ภายในไม่กี่วินาที

เคทลินรับรู้ได้ถึงความร้อน ความรู้สึกที่คุ้นเคยวิงพล่านสู่เลือดของเธอ พลังของเธอกำลังก่อตัวขึ้นจากเท้า ผ่านแขนของเธอไปยังหัวไหล่ เธอกระชากกุญแจมือออก มองดูและตกใจกับความแข็งแกร่งของตัวเอง เหล็กยังคงห้อยอยู่ที่ข้อมือแต่ละข้าง แต่มือของเธอเป็นอิสระแล้ว

เธอกระโดดขึ้นยืน มองไปที่ฉากอันสยดสยองเบื้องหน้า เหล่าแวมไพร์ทั้งหมดกำลังคร่อมอยู่เหนือร่างของตำรวจ พวกมันดูวุ่นวายเกินไปที่จะสังเกตเห็นเธอ เธอคิดว่าเธอต้องหนีให้เร็วที่สุด

แต่ก่อนที่เธอจะทันคิดเสร็จ เธอรับรู้ถึงความเย็นยะเยือก แรงจับอันแข็งแกร่งบนหลังคอของเธอ เธอมองไปและจดจำใบหน้านั้นได้ เขาคือไคล์ และเขากำลังมองเธอด้วยสายตาอาฆาต

เขายิ้มมาที่เธอเหมือนกับขู่

“เราไม่ได้มาช่วยเจ้า” เขาพูด “เรามาเอาสิ่งที่เป็นของเรา”

เธอพยายามขัดขืน เหวี่ยงแขนไปรอบ ๆ แต่เขาปัดมันอย่างง่ายดาย และบีบคอของเธอ เธอกำลังขาดอากาศ เธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

“เจ้าอาจจะต้านทานกับอะไรบางอย่างได้” เขาพูด “แต่ไม่ได้แข็งแกร่งเท่ากับข้า หรืออย่างที่เจ้าเป็น”

ทันใดนั้น เธอมองเห็นภาพการเคลื่อนไหวลาง ๆ เคทลินสามารถหายใจได้อีกครั้ง เธอตกใจที่เห็นไคล์สะดุดถอยออกไป เขากระเด็นไปด้วยแรงบางอย่าง ชนเข้ากับราวบันไดหินอ่อนจนแตกกระจาย และลอยไปด้านข้าง

เธอมองดูและเห็นว่าอะไรทำให้มันเกิดขึ้น

คาเลป

เขาอยู่ที่นี่

ก่อนที่เธอจะทันคิดว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น เคทลินรับรู้ได้ถึงสัมผัสที่คุ้นเคย แรงจับแน่นรอบเอวของเธอ กล้ามแขนและกล้ามท้องของขา เธอถูกเขายกลอยขึ้นในขณะที่เขาเริ่มวิ่ง วิ่งเร็วขึ้น และเร็วขึ้นเรื่อย ๆ เหมือนอย่างที่เขาทำในคืนก่อน พวกเขาวิ่งผ่านเซ็นทรัลปาร์ค มุ่งลงใต้ ตอนนี้ต้นไม้รอบ ๆ กลายเป็นภาพลาง ๆ พวกเขาลอยขึ้นไปกลางอากาศ และกำลังบินอีกครั้ง

พวกเขาลอยขึ้นเหนือตัวเมือง คาเลปกางปีกออกและใช้มือโอบกอดเธอ

“ฉันคิดว่าคุณไม่สามารถออกมาได้” เคทลินพูด

“ข้าไม่สามารถออกมาได้” คาเลปพูด

“ถ้างั้น...นั่นหมายความว่าคุณจะ----”

“ถูกเนรเทศ ใช่แล้วล่ะ”

เธอพูดอะไรไม่ออก อารมณ์อ่อนไหวก่อตัวขึ้นภายในใจ เขายอมทิ้งทุกอย่างมาเพื่อเธอ

พวกเขาบินขึ้นไป สูงขึ้นเรื่อย ๆ จนเกือบถึงก้อนเมฆ เคทลินไม่รู้ว่าพวกเขากำลังจะไปที่ไหน เธอมองลงมาและเห็นว่าพวกเขากำลังออกจากเมือง เธอรู้สึกผ่อนคลาย เธอดีใจที่สามารถหนีออกมาจากเรื่องวุ่นวายทั้งหมดนั้นได้ เธอพร้อมแล้วสำหรับการเริ่มต้นใหม่ เหนือสิ่งอื่นใด เธอมีความสุขที่ได้อยู่ในอ้อมแขนของคาเลป ท้องฟ้าเบื้องหน้าส่องสว่างเป็นแสงสีส้มเรืองรอง เธอได้แต่หวังว่าช่วงเวลาแห่งความสุขนี้จะไม่สิ้นสุดลง

วางจำหน่ายแล้ว!

ความรัก (เล่ม 2 ในนิยายชุด บันทึกของแวมไพร์)

เคทลินและคาเลปเดินทางไปด้วยกันเพื่อค้นหาวัตถุที่สามารถยับยั้งสงครามระหว่างแวมไพร์และมนุษย์ที่กำลังจะมาถึงในไม่ช้า พวกเขาต้องตามหาดาบที่หายสาบสูญ ดาบในตำนานของแวมไพร์ แม้ว่าจะมีข้อสงสัยมากมายว่ามันมีอยู่จริงหรือไม่

หนึ่งในความหวังของการค้นหาดาบคือการสืบหาต้นตระกูลของเคทลิน เธอเป็นผู้ถูกเลือกจริงหรือ? การเสาะหาของพวกเขาเริ่มต้นที่การตามหาพ่อของเคทลิน เขาคือใคร? ทำไมเขาทิ้งเธอไป? เมื่อการค้นหาขยายวงกว้างมากขึ้น พวกเขาต้องตกใจกับสิ่งที่ค้นพบว่าจริง ๆ แล้วเธอคือใคร

แต่พวกเขาไม่ใช่กลุ่มเดียวที่กำลังค้นหาดาบในตำนาน กลุ่มแบล็กไทด์ก็ต้องการดาบนี้เช่นกัน พวกมันกำลังไล่ตามร่องรอยของเคทลินและคาเลป ที่แย่ไปกว่านั้น แชมผู้เป็นน้องชายคนเล็กของเคทลิน ยังคงยึดติดกับการตามหาพ่อของเขา และในไม่ช้าแซมพบว่าเขาได้เข้ามาเกี่ยวข้องกับเรื่องที่เกินกำลัง เขาได้ก้าวเข้าสู่กึ่งกลางของสงครามแวมไพร์ เขาจะได้รับอันตรายจากการค้นหาหรือไม่?

เคทลินและคาเลปเดินทางไปยังสถานที่ทางประวัติศาสตร์ต่าง ๆ ตั้งแต่หุบเขาฮัดสัน ซาเล็ม ไปจนถึงศูนย์กลางประวัติศาสตร์ของบอสตัน จุดที่เคยเป็นที่แขวนคอของแม่มดบนหุบเขา บอสตัน คอมมอน ทำไมสถานที่เหล่านี้จึงมีความสำคัญกับเผ่าพันธุ์แวมไพร์? เกี่ยวข้องกับบรรพบุรุษของเคทลินอย่างไร และเธอกำลังจะกลายเป็นอะไร?

อย่างไรก็ตาม พวกเขาอาจทำไม่สำเร็จ ความรักของเคทลินและคาเลปกำลังเบ่งบาน ความรักต้องห้ามของพวกเขาอาจทำลายทุกอย่างที่พวกเขาคาดหวังไว้…

เล่ม 3 - 11 ในนิยายชุด บันทึกของแวมไพร์ มีให้อ่านแล้วตอนนี้!

“ความรัก หนังสือเล่มที่สองในนิยายชุด บันทึกของแวมไพร์ ยอดเยี่ยมเหมือนกับ กลายร่าง ซึ่งเป็นหนังสือเล่มแรก เล่มนี้จะเกี่ยวกับการต่อสู้ ความรัก การผจญภัย และความระทึกใจ หนังสือเล่มนี้จะทำคุณประทับใจกับผลงานของ มอร์แกน ไรซ์ มากขึ้น ถ้าคุณชื่นชอบหนังสือเล่มแรก คุณต้องหาเล่มนี้มาอ่านและคุณจะตกหลุมรักมันอีกครั้ง หนังสือเล่มนี้สามารถอ่านได้เป็นตอน ๆ แต่ไรซ์เขียนขึ้นในแบบที่คุณไม่จำเป็นต้องอ่านเล่มแรก อย่ารอช้าที่จะอ่านหนังสือยอดเยี่ยมเล่มนี้”

--Vampirebooksite.com

“นิยายชุด บันทึกของแวมไพร์ มีเนื้อเรื่องที่เยี่ยมมาก และตอน ความรัก จะเป็นหนังสือที่คุณอยากอ่านจนไม่อยากวาง ตอนจบเป็นการทิ้งท้ายที่ทำให้คุณต้องอยากซื้อเล่มถัดไปมาอ่าน คุณจะอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น หนังสือเล่มนี้เป็นก้าวที่สำคัญของซีรีย์และได้รับคะแนน A โดยไม่ต้องสงสัย”

--The Dallas Examiner

“หนังสือตอน ความรัก เล่มนี้ มอร์แกน ไรซ์ ได้พิสูจน์ตัวเองอีกครั้งในฐานะนักเขียนผู้มากพรสวรรค์...เรื่องราวเต็มไปด้วยความเข้มข้นและสนุกสนาน ฉันมีความสุขกับการอ่านหนังสือเล่มนี้มากกว่าเล่มแรก และฉันตั้งหน้าตั้งตารอเล่มถัดไป”

--The Romance Reviews

ความรัก (เล่ม 2 ในนิยายชุด บันทึกของแวมไพร์)

ฟัง นิยายชุด บันทึกของแวมไพร์ ในรูปแบบหนังสือเสียง!

หนังสือของ มอร์แกน ไรซ์

วงแหวนของผู้วิเศษ

เส้นทางแห่งวีรบุรุษ (เล่ม 1)

ขบวนแห่งกษัตริย์ (เล่ม 2)

A FATE OF DRAGONS (เล่ม 3)

A CRY OF HONOR (เล่ม 4)

A VOW OF GLORY (เล่ม 5)

A CHARGE OF VALOR (เล่ม 6)

A RITE OF SWORDS (เล่ม 7)

A GRANT OF ARMS (เล่ม 8)

A SKY OF SPELLS (เล่ม 9)

A SEA OF SHIELDS (เล่ม 10)

A REIGN OF STEEL (เล่ม 11)

A LAND OF FIRE (เล่ม 12)

A RULE OF QUEENS (เล่ม 13)

AN OATH OF BROTHERS (เล่ม 14)

THE SURVIVAL TRILOGY

ARENA ONE: SLAVERSUNNERS (เล่ม 1)

ARENA TWO (เล่ม 2)

บันทึกของแวมไพร์

กลายร่าง (เล่ม 1)

ความรัก (เล่ม 2)

การทรยศ (เล่ม 3)

พรหมลิขิต (เล่ม 4)

ความปรารถนา (เล่ม 5)

การหมั้นหมาย (เล่ม 6)

คำสาบาน (เล่ม 7)

การค้นหา (เล่ม 8)

ฟื้นคืนชีพ (เล่ม 9)

การโหยหา (เล่ม 10)

โชคชะตา (เล่ม 11)

เกี่ยวกับ มอร์แกน ไรซ์

มอร์แกน ไรซ์ เป็นผู้เขียนหนังสือขายดีอันดับ 1 เรื่อง THE VAMPIRE JOURNALS นิยายชุดสำหรับวัยรุ่น จำนวน 11 เล่ม (ยังมีเล่มต่อไป), นิยายชุดขายดีอันดับ 1เรื่อง THE SURVIVAL TRILOGY นิยายระทึกขวัญ จำนวน 2 เล่ม (ยังมีเล่มต่อไป) และนิยายชุดมหากาพย์แฟนตาซีขายดีอันดับ 1 วงแหวนของผู้วิเศษ จำนวน 11 เล่ม (ยังมีเล่มต่อไป)

หนังสือของมอร์แกน มีทั้งรูปแบบหนังสือเสียงและเป็นรูปเล่ม และแปลเป็นภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาเลียน สเปน โปรตุเกส ญี่ปุ่น จีน สวีเดน ดัตช์ ฮังกาเรียน เช็ค และสโลวัก (และภาษาอื่น ๆ ที่จะตามมา)

TURNED (เล่ม1ในชุด the Vampire Journals), ARENA ONE (เล่ม 1 ในชุด the Survival Trilogy) และ เส้นทางแห่งวีรบุรุษ (เล่ม 1ในชุด วงแหวนของผู้วิเศษ) มีให้ดาวน์โหลดฟรีแล้วใน Google Play

มอร์แกนอยากฟังความคิดเห็นจากพวกคุณ สามารถเข้าไปเยี่ยมชมเว็บไซต์ www.morganricebooks.com เพื่อสมัครรับข่าวสารทางอีเมล พร้อมรับหนังสือ และของรางวัลมากมาย และสามารถดาวน์โหลดแอพฟรี พร้อมทั้งรับทราบข่าวสารล่าสุด หรือเชื่อมต่อผ่านเฟซบุคและทวีตเตอร์ โปรดติดตาม!