Naruszenie miru domowego

Problematyka ochrony miru domowego to zagadnienie uregulowane nie tylko w Kodeksie karnym, lecz także w Konstytucji, prawie cywilnym czy aktach prawa międzynarodowego.

  W książce przedstawiono przede wszystkim dogmatyczne aspekty przestępstwa naruszenia miru domowego, takie jak:

analiza ustawowych znamion art. 193 k.k. (ze szczególnym uwzględnieniem problematyki pojęcia „uprawnionego”),

zagadnienia zbiegu przepisów,

relacje zachodzące między naruszeniem miru domowego a wybranymi kontratypami (a w szczególności prawem do obrony koniecznej),

kwestie błędu co do znamion z art. 193 k.k.

Ponadto poddano analizie aspekty historyczne, cywilistyczne i prawnoporównawcze omawianej problematyki. Podniesiono kwestie wpływu czynników społeczno-politycznych na wykładnię pojęcia miru domowego, jak również problematykę wykładni znamion przestępstwa z art. 193 k.k. w orzecznictwie SN. W monografii zawarto też dane dotyczące statystycznego obrazu przestępstwa naruszenia miru domowego, co stanowi uzupełnienie przeprowadzonych rozważań i zilustrowanie skali zjawiska. Podjęto również, stosunkowo rzadko poruszane w doktrynie, tematy wykroczenia nieopuszczenia gruntu wbrew żądaniu osoby uprawnionej (art. 157 k.w.), jak również zagadnienie tzw. „miru domowego” uczelni wyższych (w kontekście ich suwerenności).

   Adresaci:

Publikacja przeznaczona jest przede wszystkim dla prawników praktyków (sędziów, prokuratorów, adwokatów, radców prawnych) oraz pracowników Policji. Zainteresuje także przedstawicieli nauki (nie tylko prawa karnego), a także studentów.