Λιβελούλη Eναντίον Mονάρχη

Λιβελούλη E ναντίον M ονάρχη

Δεύτερο Βιβλίο

του

Τσάρλι Μπρίντλεϊ

charleybrindley@yahoo.com

www.charleybrindley.com

Website https://bit.ly/2rJDq3f

Εξώφυλλο

Charley Brindley

Οπισθόφυλλο

Niki Vukadinova

© 2019 Charley Brindley, όλαταδικαιώματαδιατηρούνται

Τυπώθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

Πρώτη Έκδοση 29 Μαΐου 2019

Αυτό το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε

SethAlvaWalker

Μερικά από τα βιβλία του CharleyBrindley

έχουν μεταφραστεί στα:

Ιταλικά

Ισπανικά

Πορτογαλικά

Γαλλικά

Ολλανδικά

Τουρκικά

Κινεζικά

και

Ρωσικά

Τα ακόλουθα βιβλία είναι διαθέσιμα σε μορφή ήχου:

Raji, Book One (in English)

Do Not Resuscitate (in English)

The Last Mission of the Seventh Cavalry (in English)

Hannibal’s Elephant Girl, Book One (in Russian)

Henry IX (in Italian)

ΆλλαβιβλίατουCharley Brindley

1. Oxana’s Pit

2. The Last Mission of the Seventh Cavalry

3. Raji Book One: Octavia Pompeii

4. Raji Book Two: The Academy

5. Raji Book Three: Dire Kawa

6. Raji Book Four: The House of the West Wind

7. Hannibal’s Elephant Girl

8. Cian

9. Ariion XXIII

10. The Last Seat on the Hindenburg

11. Dragonfly vs Monarch: Book One

12. The Sea of Tranquility 2.0 Book One: Exploration

13. The Sea of Tranquility 2.0 Bo ok Two: Invasion

14. The Sea of Tranquility 2.0 Book Three

15. The Sea of Tranquility 2.0 Book Four

16. Sea of Sorrows, Book Two of The Rod of God

17. Do Not Resuscitate

18. Hannibal’s Elephant Girl, Book Two

19. The Rod of God, Book One

20. Henry IX

21. Qubit’s Incubator

22. Casper’s Game

Επόμενεςκυκλοφορίες

23. Dragonfly vs Monarch: Book Three

24. The Journey to Valdacia

25. Still Waters Run Deep

26. Ms Machiavelli

27. Ariion XXIX

28. The Last Mission of the Seventh Cavalry Book 2

29. Hannibal’s Elephant Girl, Book Three

See the end of this book for details about the others

Πίνακας Περιεχομένων

  Λιβελούλη Eναντίον Mονάρχη

  Κεφάλαιο Πέντε

  Κεφάλαιο Έξι

  Κεφάλαιο Επτά

  Κεφάλαιο Οχτώ

  Κεφάλαιο Εννέα

  ΚεφάλαιοΔέκα

  Αν σας άρεσε το Λιβελλούλη Εναντίον Μονάρχη: Δεύτερο Βιβλίο, παρακαλώ αφήστε μια σύντομη κριτική κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο

Κεφάλαιο Πέντε

«Οι τεχνίτες για το τηλέφωνο», είπε ο Πούγκσλεϊ όταν ένας άντρας από την άλλη πλευρά της πόρτας ρώτησε ποιος ήταν. Ήταν ένα διαμέρισμα στον τρίτο όροφο μιας βρώμικης πολυκατοικίας με εξωτερική σκάλα στην ανατολική πλευρά της Οδού 43.

Η Κατρίνα και ο Ρίγκερ στάθηκαν δεξιά και αριστερά στην πόρτα, κολλημένοι σφιχτά στον τοίχο, ώστε να μη φανούν αν τυχόν κάποιος άνοιγε την πόρτα μόνο για να δει ποιος έφτασε. Είχε ένα όπλο αυτοάμυνας .38 ρεβόλβερ στραμμένο προς το πάτωμα, χωρίς ασφάλεια. Δεν ήταν επίσημη επίσκεψη της αστυνομίας.

Ο Πούγκσλεϊ φορούσε μια στολή τηλεφωνικής εταιρείας και ζώνη με εργαλεία. Κρατούσε ένα τηλέφωνο ελέγχου σύνδεσης στο ένα χέρι και ένα ντοσιέ στο άλλο.

«Τι θέλεις;» Ο άντρας δεν άνοιγε την πόρτα.

«Το τηλέφωνο σας είναι εκτός λειτουργείας».

«Όχι, δεν είναι».

«Ένας ηλίθιος με μια μπουλντόζα έκοψε το καλώδιο ένα τετράγωνο μακριά από εδώ. Ξετίναξε όλα τα τηλέφωνα. Τα επαναφέρουμε, ένα προς ένα» Ο Πούγκσλεϊ κοίταξε την Κατρίνα. «Λυπούμαστε για την αναστάτωση».

Καμία απάντηση.

«Σηκώστε το τηλέφωνο σας», είπε ο Πούγκσλεϊ. «Αν ακούσετε τόνο κλήσης, είστε εντάξει και εδώ είμαι εγώ. Αν ακούτε στατικό ήχο, θα πρέπει να διορθώσω τη βλάβη για να επαναφέρω τη γραμμή σας». Ο άντρας θα άκουγε στατικό ήχο· ο Πούγκσλεϊ το είχε επιβεβαιώση αυτό.

Ο Πούγκσλεϊ άκουσε κάτι μουρμουρητά καθώς ο άντρας μιλούσε με κάποιον.

«Ακούμε στατικό».

«Καλά, θα μου ανοίξετε να μπω; Πέντε λεπτά θα κάνω».

Άκουσαν τον ήχο των αλυσίδων ασφαλείας να βγαίνουν, και τότε ο άντρας κοίταξε μέσα από τη ρωγμή της πόρτας. Οι δύο αλυσίδες ήταν ακόμα κλειδωμένες. Κοίταξε την ταυτότητα που κρεμόταν στο λαιμό του Πούγκσλεϊ, μετά έκλεισε την πόρτα. Οι αλυσίδες κροτάλισαν, μετά ο άντρας άνοιξε την πόρτα.

«Κάνε γρήγορα», είπε καθώς σήκωσε το παντελόνι του με τους αγκώνες του. «Κάνουμε μια σοβαρή δουλειά εδώ».

Δεν πρόσεξε ένα μικρό έντομο να κυματίζει πάνω από το κεφάλι του και μέσα στο δωμάτιο.

Στο φορτηγό του Πουγκ, στο δρόμο παρακάτω, η Φιλομένη έλεγξε τη λιβελούλα και παρακολούθησε τη ροή του βίντεο. Είδε μια γυναίκα στον καναπέ να τρώει χάμπουργκερ.

Η Φιλομένη περιέστρεψε το μικρό αεροσκάφος, αναζητώντας τα κορίτσια· δεν ήταν φαινόντουσαν πουθενά. Είδε μια ανοιχτή πόρτα να οδηγεί σε ένα μπάνιο, και μια άλλη πόρτα, κλειστή και κλειδωμένη με λουκέτο. Αριστερά και πάνω κοντά στην οροφή ήταν ένα μικρό τετράγωνο άνοιγμα, ίσως εξαερισμού. Πέταξε από το άνοιγμα –και εκεί βρήκε τα τρία κορίτσια. Μαζεμένα σε μια γωνία, προφανώς τρομοκρατημένα.

Αν, όταν ο Πούγκσλεϊ μπήκε στο διαμέρισμα, έλεγε, «Ωραία μέρα έξω», η Κατρίνα θα ήξερε ότι η γυναίκα θα ήταν σε καθαρή θέα και τα τρία κορίτσια δεν θα ήταν κοντά. Αν έλεγε, «Διάολε, κάνει ζέστη σήμερα», αυτό θα ήταν το σύνθημα ότι θα ήταν ριψοκίνδυνο για εκείνη να μπει μέσα, επειδή είτε τα χέρια της γυναίκας δεν θα ήταν σε καθαρή θέα είτε γιατί τα κορίτσια θα ήταν στο δωμάτιο. Αν η Κατρίνα και ο Ρίγκερ άκουγαν, «Πρέπει να πάω στο αμάξι μου να φέρω κάποια εργαλεία», θα σήμαινε ότι θα έπρεπε να αποχωρήσουν και να ματαιώσουν ολόκληρο το σχέδιο.

Η γυναίκα ήταν ο μέγα κίνδυνος. Ο άντρας φαινόταν υπάκουος και θα ακολουθούσε μόνο το προβάδισμα της. Αλλά ήταν απρόβλεπτη. Υπήρχε μια πιθανότητα να πυροβολήσει μόλις θα έβλεπε την Κατρίνα. Έπρεπε να είναι προσεκτικοί.

Με τη λιβελούλη στην κρεβατοκάμαρα όπου ήταν τα κορίτσια, η Φιλομένη δεν μπορούσε να δει τον άνδρα και τη γυναίκα στο μπροστινό δωμάτιο.

Ο Πούγκσλεϊ δεν είπε καμία από τις προσυνεννοημένες φράσεις. Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα όταν είδε τη γυναίκα. Την αναγνώρισε. Ήταν εργαζόμενη σε ένα από τα τατουατζίδικα όπου είχε πάει να κάνει ερωτήσεις σχετικά με το συρματόπλεγμα. Οποιοσδήποτε θα τη θυμόταν λόγω της τρύπας στη μύτη, των φρυδιών και των στενών ματιών της. Δεν φορούσε το ζιβάγκο πουλόβερ που φορούσε εκείνη την ημέρα στο τατουατζίδικο, και το βιτρό της τσόκερ δεν ήταν καθαρά ορατό πάνω από την κόκκινη κορυφή του σωλήνα.

Καθώς ο Πούγκσλεϊ γύρισε για να προειδοποιήσει την Κατρίνα και τον Ρίγκερ, η γυναίκα φώναξε, «Συλλαμβάνεστε!». Έκανε βουτιά προς τη γωνία του καναπέ, άρπαξε ένα περίστροφο από κάτω από ένα μαξιλάρι και άρχισε να πυροβολεί άγρια προς την πόρτα.

Η Κατρίνα πήδηξε στο δωμάτιο και χτύπησε στο πάτωμα καθώς επέστρεψε τα πυρά της γυναίκας.

Ο Ρίγκερ έτρεξε μέσα, ψάχνοντας άγρια για τα κορίτσια.

Ο σύντροφος της γυναίκας κινήθηκε κάτω από ένα τραπέζι και φώναξε με τον ήχο κάθε βολής.

Τα κορίτσια φώναζαν από το υπνοδωμάτιο.

Η γυναίκα κυλούσε πάνω από το πίσω μέρος του καναπέ, ακόμα πυροβολώντας, και το σφυρί του όπλου της έπεσε πάνω σε ένα άδειο κέλυφος. Πίεσε ξανά τη σκανδάλη και το όπλο έκανε μόνο ένα δυνατό κλικ. Έριξε το πιστόλι και έτρεξε προς ένα σύνθετο κοντά στην πόρτα της κουζίνας.

Η Κατρίνα πυροβόλησε, χτυπώντας την στο αριστερό αντιβράχιο.

Φώναξε καθώς άνοιξε ένα συρτάρι. «Σκατά!» φώναξε και άνοιξε και άλλο συρτάρι. Έβγαλε ένα αυτόματο .45. Πήρε το όπλο και το έστρεψε προς τον Ρίγκερ.

Η Κατρίνα έριξε την τελευταία της σφαίρα αλλά αστόχησε.

Η γυναίκα έπεσε στο πάτωμα και στόχευε στην Κατρίνα καθώς κυλίστηκε πίσω από μια ξαπλώστρα.

Μια σφαίρα .45 χτύπησε μέσα από την καρέκλα, χτύπησε πάνω από τον ώμο της Κατρίνα, και έπειτα τινάχτηκε στον τοίχο πίσω της. Η γυναίκα έριξε δύο ακόμη σφαίρες.

Η Κατρίνα άρπαξε τα δύο αυτοματοποιημένα από νικέλιο, τη Θέλμα και τη Λουίζ, από τις δερμάτινες θήκες που ήταν δεμένες με ταινία στα πλευρά της. Πήδηξε στα πόδια της, πυροβολώντας και τα δύο όπλα. Μία από τις σφαίρες της χτύπησε το πιστόλι της γυναίκας, χτυπώντας το από το χέρι της. Το όπλο χτύπησε το ξύλινο πάτωμα και περιστράφηκε μακριά. Έτρεξε να το πιάσει, αλλά ο Ρίγκερ έκανε άλμα το πιστόλι. Το άρπαξε, το έχωσε στο στομάχι της και το έδειξε στο κεφάλι της γυναίκας.

«Τελείωσα!» φώναξε. «Τέλος! ΣΤΑΜΑΤΑ!» Σήκωσε τα χέρια της ψηλά και γύρισε από την άλλη, έχοντας γυρισμένη την πλάτη την Κατρίνα. «Βλέπεις, δεν έχω ούτε όπλα ούτε τίποτα άλλο». Γύρισε πίσω να δει την Κατρίνα.

Ο άνδρας έκανε την ίδια ρουτίνα αφού σύρθηκε κάτω από το τραπέζι. Σηκώθηκε, σήκωσε τα χέρια της στον αέρα, και γύρισε την πλάτη του προς την Κατρίνα. Μετά, παρατηρώντας τη γυναίκα, γύρισε να δει την Κατρίνα.

Μόνο δεκαπέντε δευτερόλεπτα είχαν περάσει από τότε που ο Πούγκσλεϊ μπήκε στο διαμέρισμα και ξαφνικά η Κατρίνα συνειδητοποίησε ότι τα παιδιά φώναζαν στο πίσω δωμάτιο.

«Εδώ», διέταξε τον άνδρα και τη γυναίκα και κούνησε τα όπλα της προς μια ανοιχτή περιοχή στη μέση του δωματίου. «Πέσε στα γόνατα». Γονάτισαν υπάκουα, έξι πόδια από τα ρύγχη των όπλων της Κατρίνας.

«Πούγκσλεϊ», ψιθύρισε ο Ρίγκερ πίσω της.

Κοίταξε τριγύρω, μετά ξανακοίταξε τα δύο άτομα μπροστά της. Σε ένα κλάσμα δευτερολέπτου, η άσχημη σκηνή αποτυπώθηκε σαν συμβάν στον εγκέφαλό της: ο Πουγκ σε μια δεξαμενή αίματος, ο Ρίγκερ στο πλάι του.

Η Κατρίνα οπισθοχώρησε δύο βήματα, επιτηρώντας τους δύο δολοφόνους. Η γυναίκα κοίταξε την τσάντα της στην άκρη του τραπεζιού. Την είδε και η Κατρίνα.

«Άντε», γρύλισε η Κατρίνα. «Καν 'το. Παρακαλώ δώσε μου έναν λόγο να ξετινάξω τον άσχημο κώλο σου».

Η γυναίκα χαμογέλασε και κούνησε το κεφάλι της.

Η Κατρίνα γονάτισε δίπλα από τον Πούγκσλεϊ. Ο Ρίγκερ είχε το ένα χέρι πίσω από το λαιμό του Πούγκσλεϊ και με το άλλο προσπάθησε να σταματήσει την παλλόμενη ροή αίματος από το στομάχι του. Είδε μια δεύτερη αιματηρή πληγή στη δεξιά πλευρά του στήθους του Πούγκσλεϊ.

«Πουγκ», ψιθύρισε η Κατρίνα καθώς είχε στραμμένα τα μάτια της στη γυναίκα.

«Δεν λάβαμε...» ο Πούγκσλι ψιθύρισε αδύναμα, «το σήμα για αυτό». Ένα λεπτό χαμόγελο έτρεμε στα χείλη του.

Η Κατρίνα έβαλε ένα από τα όπλα της και έβαλε το ελεύθερο χέρι της στο μάγουλό του. «Περίμενε, φίλε. Απλά περίμενε».

Γύρισε τα μάτια του, προς το μέρος της φωνής της. «Σας αγαπώ...» τρεμόπαιξε τα βλέφαρα του, μετά τα έκλεισε. «...παιδιά».

Ο Ρίγκερ πήδηξε στον ήχο δύο πυροβολισμών και κοίταξε προς τα πάνω και είδε τον άνδρα και τη γυναίκα να πέφτουν στο πάτωμα, ο καθένας με μια σφαίρα στην καρδιά. Η Κατρίνα σηκώθηκε και τράβηξε τις σκανδάλες και στα δύο όπλα. Περπάτησε πάνω από τα δύο σώματα και σημάδευε με τα όπλα της τα κεφάλια τους.

Ο Ρίγκερ φώναξε όταν σηκώθηκε, «Κατρίνα!» Έτρεξε προς το μέρος της. «Σταμάτα!» Άρπαξε τα όπλα από τα χέρια της.

«Τους σκότωσα», ψιθύρισε.

Ο άντρας κουλουριάστηκε γύρω, κυλώντας στο πλάι. Προσπάθησε να συρθεί πάνω από τη γυναίκα.

Ο Ρίγκερ τους κοίταξε και τους δύο για μια στιγμή και μετά τα όπλα στα χέρια του. Σκέφτηκε πόσο καιρό θα χρειαζόταν μια δίκη δολοφονίας για την Κατρίνα και το χρονικό διάστημα μεταξύ μιας θανατικής ποινής και της εκτέλεσης. Σκέφτηκε τον Πούγκσλεϊ που ήταν ξαπλωμένος στο πάτωμα πίσω του και τα δεκαοκτώ χρόνια φιλίας τους. Τέλος, σκέφτηκε τη δική του θανατική ποινή, που έχει ήδη εκδοθεί και σύντομα θα εκτελεστεί.

«Όχι, δεν τους σκότωσες εσύ». Στόχευσε τα όπλα, φυτεύοντας μια σφαίρα στο κεφάλι του καθενός. «Εγώ το έκανα».

Τα κοριτσάκια φώναζαν με κάθε πυροβολισμό.

Σκούπισε σχολαστικά τα χέρια του πάνω από τα όπλα, φροντίζοντας να σβήσει όλα τα δακτυλικά αποτυπώματα της Κατρίνας, για να μείνουν τα δικά του. Στη συνέχεια έριξε τα όπλα στο πάτωμα.

Αυτός και η Κατρίνα γονάτισαν δίπλα στον Πουγκ. Έβαλε το χέρι της πάνω από την καρδιά του και κοίταξε στα μάτια του Ρίγκερ για μια στιγμή.

«Είναι ζωντανός!» φώναξε. «Αλλά αργοπεθαίνει».

«Ας τον βγάλουμε από εδώ», είπε ο Ρίγκερ καθώς πλησίαζε ο ήχος της σειρήνας.

«Θα φέρω τα κορίτσια».

Το τηλέφωνο του Ρίγκερ άρχισε να χτυπάει. Κοίταξε την οθόνη. «Είναι η Φιλομένη».

Η Κατρίνα ξεκίνησε προς την πόρτα του υπνοδωματίου.

«Γεια, Φιλομένη», είπε ο Ρίγκερ στο τηλεφώνο. «Υποθέτω άκουσες —»

«Νάρκη!» φώναξε η Φιλομένη. «Η πόρτα»

Η Κατρίνα πήγε να πιάσει το πόμολο.

«Σταμάτα!» φώναξε ο Ρίγκερ. «Μην το ακουμπάς!»

Η Κατ τράβηξε το χέρι της. «Τι έγινε;»

«Έβαλαν νάρκη στην πόρτα».

«Διάολε». Η Κατρίνα οπισθοχώρησε.

«Βλέπω τρία μπαστούνια δυναμίτη», είπε η Φιλομένη. «Είναι σε ένα κουτί πάνω από την πόρτα». Έστειλε τη λιβελλούλη να αιωρείται πάνω από την πόρτα. «Υπάρχει ένας πυροκροτητής με δύο καλώδια».

«Για κοίτα τα καλώδια», είπε ο Ρίγκερ, «να δεις μέχρι που φτάνουν».

Η Φιλομένη πήρε πίσω τη λιβελούλη. «Πάνε προς τα πάνω και αριστερά, δεξιά σε εσένα. Κάτω στον τοίχο στο πάτωμα, μετά στα δεξιά σου περίπου δύο μέτρα και μέσα στον τοίχο».

Ο Ρίγκερ κοίταξε τον τοίχο. «Εδώ». Έδωσε το τηλέφωνο του στην Κατρίνα και μετά γονάτισε για να κοιτάξει πίσω από μια βιβλιοθήκη. «Βλέπω τα καλώδια να περνούν από τον τοίχο». Ακολούθησε τα καλώδια κατά μήκος του σοβατεπιού σε μια γωνία του δωματίου, όπου γυρνούσαν και πήγαιναν πίσω από τον καναπέ. «Βλέπω τα καλώδια να περνούν από τον τοίχο».

Η Κατρίνα μιλούσε στη Φιλομένη στο τηλέφωνο. «Τα καλώδια μπαίνουν σε διακόπτη εναλλαγής». Γονάτισε να δει καλύτερα. «Είναι γυρισμένη προς τα αριστερά, αλλά δεν υπάρχει ένδειξη να λέει αν είναι αναμμένη ή σβηστή. Υπάρχει μια μπαταρία εννέα βολτ συνδεδεμένη στο διακόπτη».

«Για μισό λεπτό». Η Φιλομένη έβαλε τη λιβελούλα να αιωρείται πάνω από το κουτί. «Ένα καλώδιο, το κόκκινο, πηγαίνει κατευθείαν στον πυροκροτητή». Έπεσε κάτω από το κουτί. «Το μπλε καλώδιο βγαίνει από το κουτί και πάει στα δεξιά μου». Ακολούθησε το καλώδιο. «Α! Εδώ είναι. Το μπλε καλώδιο μπαίνει μέσα στον διακόπτη, μετά πίσω στον πυροκροτητή. Κάτω από αυτόν τον διακόπτη βρίσκεται μια μικρή μεταλλική γλωττίδα, πάει προς τα κάτω και ακουμπά την πόρτα. Εάν η πόρτα σπρωχτεί και ανοίξει και αυτός ο διακόπτης είναι ενεργοποιημένος, ο δυναμίτης θα εκτιναχτεί. Κάντε τους να σας ενημερώσουν εάν ο διακόπτης εναλλαγής είναι απενεργοποιημένος ή ενεργοποιημένος».

«Είναι και οι δύο νεκροί».

«Δώσε μου τον Πουγκ στο τηλέφωνο», είπε η Φιλομένη, θα τη βρούμε τη λύση.

«Η Φιλομένη...» η Κατρίνα κοίταξε τον Πούγκσλεϊ. «Ο Πουγκ είναι εξώ. Έχει τραυματιστεί άσχημα».

«Όχι, θεέ μου. Όχι! Όχι ο Πουγκ!»

Η Κατρίνα ξεροκατάπιε και σκούπισε τα δάκρια της.

«Σκατά!» η Φιλομένη έβαλε τα κλάματα. «Έρχονται η αστυνόμοι!» Κουνούσε το κεφάλι της από εδώ και από εκεί για να δει έξω από το πλευρικό παράθυρο του φορτηγού. «Και από τις δύο λωρίδες. Και ένα ασθενοφόρο». Βούτηξε προς τα κάτω.

Η Κατρίνα μιλούσε στον Ρίγκερ. «Ήρθε οι αστυνομία, και από τις δύο διεξόδους του δρόμου».

Ο Ρίγκερ στάθηκε κοιτώντας την πόρτα.

«Ρίγκερ, με ακούς; Ήρθε η αστυνομία».

Έγνεψε. «Δεν μπορούμε να περάσουμε από την πορτά. Ρώτα τη αν υπάρχει παράθυρο στο δωμάτιο».

«Φιλομένη, υπάρχει παράθυρο στο δωμάτιο;»

Η Φιλομένη περιέστρεψε τη λιβελούλη. «Υπήρχε, αλλά το μπάζωσαν».

«Μπάζωσαν το παράθυρο», είπε η Κατρίνα στον Ρίγκερ.

«Κατ», είπε ο Ρίγκερ. «Φώναξε την Ρέιτσελ πίσω από την πόρτα. Πες της να απομακρύνει τα άλλα δύο κορίτσια από την πόρτα».

«Φιλομένη», ακούστηκε η Κατρίνα από το τηλέφωνο. «Πού είναι τα κορίτσια;»

«Έχουν κουλουριαστεί μαζί στη γωνία».

«Θέλω να τους μιλήσω. Μπορείς να πας την κάμερα μπροστά τους; Πρέπει να μείνουν μακρικά από την πόρτα».

«Καλά».

Η Κατρίνα γονάτισε πίσω από την πόρτα του μπάνιου. «Ρέιτσελ, μείνε εκεί που είσαι. Μην έρθεις κοντά στην πόρτα».

«Κατ;» φώναξε η Ρέιτσελ.

«Ναι, γλύκα, εγώ είμαι. Ο Ρίγκερ είναι εδώ, και θα σε βγάλει εξώ, αλλά μείνε μακριά από την πόρτα. Κατάλαβες καλά τι σου είπα;»

«Ναι».

«Πες και στα άλλα κορίτσια να μείνουν μακριά από την πόρτα».

Η Φιλομένη κατέβασε τη Λιβελλούλη κάτω μπροστά από τη Ρέιτσελ, ανάμεσα σε αυτήν και την πόρτα.

«Να ο Ντόνοβαν», είπε η Ρέιτσελ. «Κουνάει τα φτερά του για να με χαιρετήσει».

«Ναι», είπε η Κατρίνα. «Σε βλέπει η Φιλομένη, και θέλει να σιγουρευτεί πως δεν θα πας κοντά στην πόρτα. Εντάξει;»

«Εντάξει». Η Ρέιτσελ χαιρέτησε τον Ντόνοβαν.

Ο Ρίγκερ χτύπησε με το δάχτυλο τον τοίχο, αριστερά από την πόρτα. «Γυψοσανίδα», ψιθύρισε. Έτρεξε στην κουζίνα και γύρισε με δύο μαχαίρια μπριζόλας. Είχαν μήκος επτά ίντσες, με οδοντωτές άκρες.

Άφησε ένα μαχαίρι στο πάτωμα και κάρφωσε το άλλο στον τοίχο. Χρησιμοποιώντας το σαν πριόνι, έκοψε τη γυψοσανίδα.

Όταν η Κατρίνα είδε τι έκανε, έκανε κλικ στο μεγάφωνο και άφησε το τηλέφωνο κάτω. Έπιασε το άλλο μαχαίρι.

Ο Ρίγκερ έδειξε ένα σημείο εξήντα εκατοστών στα δεξιά του. «Ξεκίνα από εκεί».

Η Κατρίνα έσπρωξε το μαχαίρι της μέσα στον τοίχο και ξεκίνησε να κόβει.

«Βλέπεις την πρίζα», είπε ο Ρίγκερ, «εκεί κάτω;»

Η Κατρίνα κοίταξε την πρίζα και έγνεψε.

«Μείνε μακριά από εκεί, ώστε να μην γίνει βραχυκύκλωμα».

«Φιλομένη», είπε η Κατρίνα προς το τηλέφωνο στο πάτωμα, «κόβουμε τον τοίχο».

Σύντομα, ο Ρίγκερ είχε κόψει αρκετή για να χωρέσει η χούφτα του, και άρχισε να τραβάει κομμάτια γυψοσανίδας.

«Υπάρχει η καλωδίωση», είπε.

Μόλις οι κολώνες βάσεις μέσα στον τοίχο εκτέθηκαν, έριξε το μαχαίρι του μέσα από τον εσωτερικό τοίχο καθώς και η Κατρίνα έκανε το ίδιο.

Μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα είχαν αποκολλήσει αρκετό και μπορούσαν να δουν τα κοριτσάκια.

«Μείνε εκεί που είσαι», είπε ο Ρίγκερ. «Μην μετακινηθείτε μέχρι να σας πούμε».

«Καλά, Ρίγκερ», είπε η Ρέιτσελ. «Βιαστείτε σας παρακαλούμε. Φοβόμαστε».

Τα άλλα δύο κορίτσια κλαίνε και αγκαλιάζονται.

Η Κατρίνα έριξε το τελευταίο κομμάτι της γυψοσανίδας. «Γεια σου, μωράκι. Κάτσε εκεί. Σε ένα λεπτό θα βγούμε».

Ο Ρίγκερ κόλλησε δίπλα στην τρύπα. «Εντάξει, κορίτσια. Περπατήστε δίπλα στον τοίχο, από εδώ», έδειξε στα αριστερά του, «και μετά ελάτε εδώ προς εμένα».

Σύντομα τα κορίτσια στεκόντουσαν μπροστά του. Και τα τρία τους έκλαιγαν και έτρεμαν από τον φόβο τους.

«Ακούστε», είπε ο Ρίγκερ, προσπαθώντας να κάνει τη φωνή του αυστηρή. Έπιασε το χέρι της Ρέιτσελ. «Θέλω να —»

«ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ!»

Ο Ρίγκερ πετάχτηκε στον ήχο του αστυνομικού μεγάφωνου.

«ΤΟ ΚΤΗΡΙΟ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΜΕΝΟ!»

Η Κατρίνα άρπαξε το τηλέφωνο. «Φιλομένη, τι γίνεται;»

«Μπάτσοι παντού. Πίσω αμάξια, λάμπες, κάδοι σκουπιδιών…περίπου πενήντα».

«Σπάσαμε τον τοίχο για να βγουν τα κορίτσια. Να έχετε έτοιμο το αμάξι μόλις κατέβουμε».

«Ναι, βλέπω τα κορίτσια στον τοίχο. Σχηματίζεται μεγάλο πλήθος, αλλά μάλλον θα καταφέρω να βγάλω το φορτηγάκι μόλις φτάσετε. Πώς θα περάσεις μέσα από τους αστυνομικούς;»

«Θα βρούμε τη λύση όταν φτάσουμε στην μπροστινή πόρτα. Θα κλείσω το τηλέφωνο. Μπορείς να πάρεις τη Λιβελλούλα από εκεί;»

«Νομίζω, αλλά η μπαταρία έχει σχεδόν τελειώσει. Κατ, πρέπει να βγάλεις τον Πουγκ από εκεί».

«Θα τον βγάλουμε».

«Λοιπόν», είπε ο Ρίγκερ, «θέλω να κλείσετε όλες τα μάτια και να μην τα ανοίξετε μέχρι να βγούμε έξω».

Η Κατρίνα κοίταξε τα πτώματα και συνειδητοποίησε ότι δεν ήθελε να τα δουν τα κορίτσια.

«ΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΛΕΠΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΕΙΣ ΕΞΩ ΜΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΗΚΩΜΕΝΑ ΨΗΛΑ. ΣΕ ΔΥΟ ΛΕΠΤΑ ΘΑ ΜΠΟΥΜΕ ΜΕΣΑ».

«Καταλάβατε κορίτσια;» η Κατρίνα προσπάθησε να είναι ευγενική γιατί ήξερε πόσο τρομοκρατημένες ήταν, αλλά ήθελε επίσης να είναι αυστηρή.

Έγνεψαν και οι τρεις.

Ο Ρίγκερ έπιασε το χέρι της Ρέιτσελ. «Κλείσε τα μάτια σου σφιχτά». Την πέρασε από τον τοίχο και την κατεύθυνε προς την Κατρίνα.

Έπεσε στην αγκαλιά της Κατρίνας και πίεσε το πρόσωπο της στο στήθος της γυναίκας, με λυγμούς.

«Κλείσε τα μάτια, γλύκα», είπε ο Ρίγκερ ενώ έπιασε από το χέρι το δεύτερο κορίτσι.

«Μάλιστα».

Τη βοήθησε να βγει από τον τοίχο και την κράτησε σφιχτά κοντά της.