Polityka senioralna w jednostkach samorządu terytorialnego

W niniejszej pracy, mającej charakter interdyscyplinarny, autorki podjęły rozważania

nie tylko na temat polityki senioralnej oraz związanych z nią obszarów prawa i administracji,

ale także praktycznego wymiaru polityki społecznej na rzecz osób starszych (dobre

praktyki) oraz zarysowały tło omawianej problematyki: począwszy od kontekstu historyczno-

kulturowego, a skończywszy na nowoczesnych technologiach i odniesieniu ich zastosowania

dla podnoszenia jakości życia seniorów na świecie. Autorkom udało się scharakteryzować

temat bardzo szeroko i wielokontekstowo.

W rozdziale pierwszym opisana została kondycja seniorów w poszczególnych epokach

historycznych. Zwrócono uwagę na fakt, że pierwsi ludzie nie zaznali starości, a co za tym

idzie – w czasach prehistorycznych problem starości nie istniał. Średnia długość życia ludzkiego

oscylowała bowiem w granicach 20 lat. Z biegiem czasu nastąpiło wydłużenie trwania

życia, a seniorzy coraz częściej zaczęli wchodzić w skład wielopokoleniowej rodziny. W rozdziale

drugim opisane zostały zmiany, jakie zaszły w społeczeństwie XX wieku. Omówiono

przykłady realizacji motywu starości w literaturze, teatrze oraz w filmie i reklamie telewizyjnej.

Seniorzy są dziś bohaterami tekstów kultury popularnej, jednak w mediach najczęściej

pojawiają się ich stereotypowe wizerunki, które pogłębiają przepaść dzielącą ich od osób

młodych oraz utrwalają niesprawiedliwy obraz seniora. Rozdział trzeci zawiera wprowadzenie

w zagadnienia polityki społecznej oraz polityki senioralnej, pełniąc rolę przygotowania

definicyjnego, poprzedzającego kolejne części rozważań. W tekście scharakteryzowano

zagadnienia związane z gerontologią społeczną, wyjaśniono jej funkcje i związki z innymi

naukami. Pokrótce przedstawiono także definicję polityki społecznej i wyjaśniono, czym

jest polityka senioralna. W rozdziale czwartym zawarto wprowadzenie prawne: przedstawiono

najważniejsze akty prawa krajowego, które współtworzą specyficzny system prawny,

budując ramy polityki senioralnej w Polsce. W rozdziale piątym odniesiono się do szczebla

regionalnego (samorząd województwa) i analizie poddano 16 programów polityki społecznej,

w tym dokumentów skoncentrowanych stricte na tematyce senioralnej, ale także innych

obowiązujących w tym zakresie aktów prawnych (m.in. strategie rozwoju województw).

Przytoczono priorytety, cele strategiczne i operacyjne odnoszące się do polityki senioralnej,

ukazując je na tle przedstawionych przez władze regionów diagnoz społecznych i danych

statystycznych. W rozdziale szóstym zaprezentowano dobre praktyki z terenu całego kraju,

które podejmowane są na rzecz seniorów, szczególnie w gminach i powiatach. Opisano wiele

intersujących projektów i rozwiązań, które usprawniają życie osób starszych i zapobiegają

ich wykluczeniu. Rozdział ostatni dotyczy nowych technologii skierowanych do osób starszych.

Opisano w nim m.in. możliwości uczestniczenia w rozmaitych kursach i warsztatach

cyfrowych w celu nauczenia się korzystania z Internetu. Ponadto przedstawiono przykłady

zastosowania wearable technology („inteligentne urządzenia”, „elektronika noszona”), czy

body-borne computers, czyli miniaturowych urządzeń elektronicznych, zakładanych najczęściej

na ciało w postaci zegarków, biżuterii, okularów, ubrań itp. Technologia ta znajduje szerokie

zastosowanie, a tworzona jest w celu podniesienia jakości życia oraz poszerzenia, czy

tzw. „przedłużenia” zmysłów. Olbrzymią grupą odbiorców tego typu wynalazków są właśnie

osoby starsze. W rozdziale tym omówione zostały również kwestie związane z transhumanizmem – ruchem intelektualno-kulturowym, postulującym przezwyciężenie ludzkich

ograniczeń oraz poprawę kondycji ludzkiej dzięki wykorzystaniu nauki i techniki.