Kultura strategiczna w prowadzeniu wojen hybrydowych

Zadaniem niniejszej pracy jest zbadanie wybranych elementów składających się na kulturę strategiczną, które mogą być wykorzystane w prowadzeniu wojny hybrydowej w okresie poprzedzającym konflikt militarny, a także przybliżenie odbiorcom sposobów wykorzystania elementów kultury strategicznej w celu uzyskania przewagi w kształtowaniu porządku międzynarodowego. Zatem przedmiotem badań stała się kultura strategiczna i jej rola w prowadzeniu wojny hybrydowej, jak również sama wojna hybrydowa.

Wpływ kultury strategicznej na sposób prowadzenia wojen hybrydowych, na podstawie przeprowadzonych badań, stanowi jedynie przybliżenie rzeczywistości i nie wyjaśnia wszystkich metod, jakimi posługują się państwa i organizacje pozapaństwowe w celu narzucenia woli politycznej. Warto podkreślić, że kultura strategiczna nie jest dogmatem ani obiektywem, przez który można patrzeć w przeszłość lub przyszłość. Jest to przydatne narzędzie do zrozumienia, w jaki sposób i jakie są okoliczności, w których państwo definiuje odpowiednie środki i narzędzia, aby osiągnąć swoje cele w zakresie bezpieczeństwa. Co więcej, dokonując analizy kultury strategicznej należy wyraźnie zaznaczyć, że badania nad kulturą strategiczną podlegają ciągłej ewolucji, ponieważ kultury strategiczne mogą się zmieniać, a najczęstsza zmiana w kulturze strategicznej idzie w parze z przełomem w sposobie myślenia.

Analiza kultury strategicznej zapewnia jednak wgląd w podstawowe wartości i siły, które są charakterystyczne dla różnych typów współczesnych, a także przyszłych „konstruktów” społecznych, w tym takich jak państwa, organizacje pozarządowe, grupy interesu czy organizacje terrorystyczne. Ponadto współczesne rozumienie kultury strategicznej wykracza poza ramy stricte wojskowe, ponieważ także obszary pozamilitarne nabierają coraz większego znaczenia we współczesnym środowisku bezpieczeństwa, a sama kwestia użycia siły, zarówno twardej, jak i miękkiej, jest kształtowana przez czynniki, które w istocie kształtują kulturę strategiczną i doskonale komponują się w strategię prowadzenia wojen hybrydowych.