Rikthim Në Tokë

Text

The book in Albanian language

Author:Danilo Clementoni

Reviews

Read preview

Mark as finished

How to read the book after purchase

Smartphone,
Tablet Computer,
laptop e-reader

Download:
FB2
EPUB
iOS.EPUB
7 more

Size: 270 pp. 1 illustration
Genre: Foreign fantasy, Science fiction, Modern foreign literature Edit

Font:Smaller АаLarger Aa

Â«ShumÃ« interesante.Â» Koloneli po analizonte me vÃ«mendje tekstin. Â«NÃ« tÃ« vÃ«rtetÃ«, ajo qÃ« tregohet nga tÃ« gjithÃ« si âShtÃ«pia e Abrahamitâ Ã«shtÃ« vetÃ«m disa qindra metra nga tempulli.Â»

Â«PÃ«r mÃ« tepÃ«r, nÃ«se ata do tÃ« kishin qenÃ« vÃ«rtet alienÃ«,Â» vazhdoi Elisa Â«imagjino se sa interesante mund tÃ« jetÃ« âvazojaâ pÃ«r ju ushtarakÃ«t. Ndoshta edhe shumÃ« mÃ« shumÃ« se âpÃ«rmbajtja e Ã§mueshmeâ.Â»

Xheku u mendua pÃ«r njÃ« Ã§ast, dhe pastaj tha: Â«Ja arsyeja e gjithÃ« kÃ«tij interesimi nga vetÃ« ELSAD-i. Vazoja e groposur mund tÃ« jetÃ« shumÃ« mÃ« tepÃ«r se thjesht njÃ« enÃ« dheu.Â»

Â«TÃ« lumtÃ«. Dhe tani, pak teatÃ«rÂ» u shpreh nÃ« mÃ«nyrÃ« teatrale Elisa. Â«Zonja dhe zotÃ«rinj, pÃ«r ju ja se Ã§farÃ« kam zbuluar sot nÃ« mÃ«ngjes.Â»

Preku ekranin dhe njÃ« foto e re u shfaq nÃ« palmtop. Â«Por qenka i njÃ«jti simbol qÃ« gjendej tek pllakataÂ» thirri Xheku.

Â«E saktÃ«. Por kÃ«tÃ« foto e kam bÃ«rÃ« sotÂ» u pÃ«rgjigj Elisa e kÃ«naqur. Â«Me sa duket Abrahami, pÃ«r tÃ« treguar âZotatâ, ka pÃ«rdorur tÃ« njÃ«jtÃ«n paraqitje qÃ« kishin pÃ«rdorur mÃ« pÃ«rpara SumerÃ«t: njÃ« yll me dymbÃ«dhjetÃ« planetÃ« rreth saj dhe qÃ«, fare papritur, e ka gjetur tÃ« gdhendur mbi kapakun e âenÃ«sâ qÃ« po sjellim nÃ« dritÃ«.Â»

Â«Mund edhe tÃ« mos ketÃ« ndonjÃ« domethÃ«nieÂ» komentoi Xheku. Â«Ndoshta Ã«shtÃ« vetÃ«m njÃ« rast. Simboli mund tÃ« ketÃ« edhe mijÃ«ra kuptime tÃ« tjera.Â»

Â«Ah po? Dhe atÃ«herÃ«, sipas teje, Ã§âÃ«shtÃ« kjo?Â» dhe i tregoi foton e fundit. Â«E kemi realizuar nga jashtÃ« enÃ«s me anÃ« tÃ« aparaturÃ«s sonÃ« me rreze X lÃ«vizÃ«se.Â»

Xheku nuk mundi tÃ« bÃ«nte gjÃ« veÃ§se tÃ« shqyente sytÃ« si i shastisur.

Anija kozmike Theos â Analiza e tÃ« dhÃ«nave

Petri ishte akoma i zhytur nÃ« analizÃ«n e sondÃ«s ndÃ«rkohÃ« qÃ« Azakisi, i kthyer te paneli, foli duke iu drejtuar shokut Â«Do tÃ« na e bÃ«jnÃ« tÃ« ditur.Â»

Â«QÃ« do tÃ« thotÃ« se duhet tâia dalim mbanÃ« vetÃ«Â» komentoi hidhur Petri.

Â«Pak a shumÃ« si gjithmonÃ«, apo jo?Â» iu pÃ«rgjigj Azakisi, duke i dhÃ«nÃ« njÃ« rrahur tÃ« mirÃ« shpatullave bashkÃ«udhÃ«tarit tÃ« tij. Â«ÃfarÃ« mund tÃ« mÃ« thuash pÃ«r atÃ« grumbull hekurash?Â»

Â«PÃ«rveÃ§ faktit qÃ« pÃ«r pak sa nuk nuk arriti tÃ« na gÃ«rvishtÃ« sipÃ«rfaqen e jashtme tÃ« anijes, mund tÃ« tÃ« konfirmoj me siguri thuajse absolute, se nuk Ã«shtÃ« transmetuar asnjÃ« mesazh nga miku ynÃ« me tre helika. Duket se sonda ka qenÃ« e projektuar vetÃ«m me qÃ«llimin pÃ«r tÃ« analizuar dhe studiuar trupa qiellorÃ«. NjÃ« lloj udhÃ«tuesi i vetmuar nÃ« hapÃ«sirÃ«n kozmike, qÃ« regjistron tÃ« dhÃ«na dhe qÃ« ia ritransmeton periodikisht qendrÃ«sÂ» dhe vuri nÃ« dukje elementin e antenÃ«s tek hologrami qÃ« valÃ«vitej nÃ«pÃ«r dhomÃ«.

Â«Ka gjasa qÃ« i kemi kaluar afÃ«r me shumÃ« shpejtÃ«si pasi mund tÃ« ketÃ« regjistruar praninÃ« tonÃ«Â» guxoi tÃ« supozonte Azakisi.

Â«Jo vetÃ«m, miku im. Instrumentet e tua nÃ« bord janÃ« tÃ« programuar pÃ«r tÃ« analizuar objekte nÃ« largÃ«si qindra deri mijÃ«ra kilometra dhe ne i kemi kaluar aq afÃ«r saqÃ«, po tÃ« mos ishim nÃ« kozmos, zhvendosja e ajrit do tÃ« vazhdonte ende ta rrotullonte si njÃ« helikÃ«.Â»

Â«Dhe tani qÃ« i jemi larguar, mendon se mund ta zbulojÃ« praninÃ« tonÃ«? Â»

Â«Mendoj vÃ«rtet qÃ« jo. Jemi padyshim shumÃ« tÃ« vegjÃ«l dhe tÃ« shpejtÃ« pÃ«r tÃ« qenÃ« nÃ« fokus tÃ« âinteresaveâ tÃ« tyre.Â»

Â«NÃ« rregullÂ» foli Azakisi. Â«MÃ« nÃ« fund ky mÃ« duket njÃ« lajm i mirÃ«.Â»

Â«Kam provuar tÃ« bÃ«j njÃ« analizÃ« tÃ« metodÃ«s sÃ« transmetimit tÃ« tÃ« dhÃ«nave tÃ« pÃ«rvetÃ«suara nga sondaÂ» vazhdoi Petri. Â«Duket qÃ« nuk Ã«shtÃ« pajisur ende me teknologjinÃ« e âvorbullave tÃ« dritÃ«sâ si kjo e jona, por shfrytÃ«zon akoma njÃ« sistem tÃ« vjetÃ«r me anÃ« tÃ« modulacionit tÃ« frekuencÃ«s.Â»

Â«A sâishte ajo qÃ« pÃ«rdornin paraardhÃ«sit tanÃ« pÃ«rpara Revolucionit tÃ« Madh¹⁴ ?Â» pyeti Azakisi.

Â«SaktÃ«. Nuk ishte shumÃ« efiÃ§ente, por mundÃ«soi qÃ« tÃ« shkÃ«mbeheshin informacione nÃ« tÃ« gjithÃ« planetin pÃ«r shumÃ« kohÃ« dhe padyshim ka kontribuar pÃ«r tÃ« arritur aty ku gjendemi tani.Â»

Azakisi u ul mbi karrigen e komandimit, nduku pÃ«r njÃ« Ã§ast gishtin tregues, pastaj tha Â«NÃ«se ky Ã«shtÃ« sistemi i komunikacionit qÃ« pÃ«rdoret aktualisht nÃ« TokÃ«, ndoshta do tÃ« mundemi qÃ« tÃ« kapim ndonjÃ« transmetim tÃ« tyre.Â»

Â«Po, ndoshta edhe ndonjÃ« film tÃ« bukur pornoÂ» komentoi Petri, duke nxjerrÃ« paksa gjuhÃ«n nÃ« anÃ«n e majtÃ« tÃ« gojÃ«s.

Â«Mjaft me kÃ«to budallallÃ«qe. PÃ«rse nuk pÃ«rpiqesh mÃ« mirÃ« qÃ« tÃ« ripÃ«rshtatÃ«sh sistemin tonÃ« tÃ« komunikacionit sekondar me kÃ«tÃ« teknologji? Do doja tÃ« isha sa mÃ« i pÃ«rgatitur qÃ« tÃ« jetÃ« e mundur kur tÃ« mbÃ«rrija atje.Â»

Â«Kuptova. MÃ« presin orÃ« tÃ« tÃ«ra pune nÃ« kÃ«tÃ« kabinÃ« tepÃ«r tÃ« ngushtÃ«. Â»

Â«Si thua sikur tÃ« hamÃ« diÃ§ka mÃ« pÃ«rpara?Â» ia nisi Azakisi, duke parandjerÃ« kÃ«rkesÃ«n e shokut, tÃ« cilÃ«n e pÃ«rfytyronte se do tÃ« dilte pas pak Ã§astesh.

Â«Kjo Ã«shtÃ« gjÃ«ja e parÃ« mÃ« e arsyeshme qÃ« po dÃ«gjoj tÃ« thuash sotÂ» u pÃ«rgjigj Petri. Â«I gjithÃ« ky trazim mÃ« ka futur oreksin.Â»

Â«NÃ« rregull, bÃ«jmÃ« njÃ« pushim por vendos unÃ« se Ã§farÃ« tÃ« marrim. MÃ«lÃ§itÃ« e Nebirit qÃ« zgjodhe dje, kanÃ« mbetur aq shumÃ« nÃ« stomakun tim tÃ« mjerÃ« saqÃ« me dukej sikur kishin zÃ«nÃ« rrÃ«njÃ«.Â»

Nja dhjetÃ« minuta mÃ« pas, ndÃ«rsa tÃ« dy shokÃ«t e udhÃ«timit gjendeshin akoma tÃ« pÃ«rqendruar tek vakti i tyre, mbi TokÃ«, nÃ« QendrÃ«n e Kontrollit tÃ« Misioneve tÃ« NASA-s, njÃ« inxhinier nÃ« moshÃ« tÃ« re po vÃ«rente njÃ« ndryshim tÃ« Ã§uditshÃ«m tÃ« itinerarit tÃ« sondÃ«s qÃ« po monitoronte.

Â«ShefÂ» foli te mikrofoni qÃ« e kishte njÃ« centimentÃ«r nga goja dhe qÃ« ishte i lidhur te kufja. Â«Ndoshta kemi njÃ« problem.Â»

Â«ÃfarÃ« problemi?Â» nxitoi tÃ« pÃ«rgjigjej inxhinieri pÃ«rgjegjÃ«s i misionit.

Â«MÃ« duket se Juno, pÃ«r ndonjÃ« shkak ende tÃ« panjohur, ka pÃ«suar menjÃ«herÃ« njÃ« ndryshim tÃ« lehtÃ« tÃ« itinerarit tÃ« saj tÃ« paracaktuar. Â»

Â«Ndryshuar? Dhe qÃ« kur? Por Ã§farÃ« e ka shtytur?Â» DjersÃ« tÃ« ftohta po i binin tashmÃ«. Kostoja e atij misioni ishte jashtÃ« mase e lartÃ« dhe asgjÃ« nuk duhej qÃ« tÃ« shkonte keq.

Â«Jam duke analizuar tÃ« dhÃ«nat pikÃ«risht nÃ« kÃ«tÃ« moment. Telemetria tregon pÃ«r njÃ« zhvendosje me 0,01 gradÃ« pa asnjÃ« shkak tÃ« qartÃ«. GjithÃ§ka duket se po funksionon nÃ« rregull.Â»

Â«Mund tÃ« jetÃ« goditur nga ndonjÃ« copÃ« shkÃ«mbi e thyerÂ» mori guximin inxhinieri i moshuar. Â«Fundja zona e asteroideve nuk Ã«shtÃ« aq larg.Â»

Â«Juno ndodhet praktikisht nÃ« orbitÃ«n e Jupiterit dhe atje nuk duhet tÃ« kishte asteroide Â» ngulmoi me shumÃ« takt, i riu.

Â«AtÃ«herÃ« Ã§farÃ« ka ndodhur? Duhet tÃ« ketÃ« domosdoshmÃ«risht ndonjÃ« lloj keqfunksionimi.Â» U mendua pÃ«r njÃ« sekondÃ« dhe mÃ« pas urdhÃ«roi Â«Dua njÃ« kontroll tÃ« dyfishtÃ« mbi tÃ« gjitha pajisjet e sondÃ«s. Rezultatet brenda pesÃ« minutave te kompjuteri imÂ» dhe mbylli komunikuesin.

Inxhineri i ri e kuptoi menjÃ«herÃ« pÃ«rgegjÃ«sinÃ« qÃ« i ishte ngarkuar. Pa duart: i dridheshin lehtÃ«. Vendosi tÃ« mos merrej me to. Ngarkoi njÃ« kolegun e tij pÃ«r tÃ« pÃ«rfunduar njÃ« check-up tÃ« diferencuar tÃ« sondÃ«s dhe kryqÃ«zoi gishtat. Kompjuterat filluan qÃ« tÃ« zbatonin njÃ«ri pas tjetrit tÃ« gjitha kontrollet e programuara dhe pas disa minutash, mbi ekranin e tij, u shfaqÃ«n rezultatet e analizÃ«s:

Check-up i pÃ«rfunduar. TÃ« gjitha pajisjet janÃ« operative..

Â«Duket gjithÃ§ka nÃ« rregullÂ» komentoi kolegu.

Â«E atÃ«herÃ« Ã§farÃ« dreqin ka ndodhur? NÃ«se nuk e zbulojmÃ« brenda kÃ«tyre dy minutave, shefi do tÃ« na qÃ«rojÃ« tÃ« dyveÂ» dhe filloi tÃ« shtypte ethshÃ«m komandat e trastierÃ«s qÃ« kishte pÃ«rpara.

AsgjÃ« prej gjÃ«je. Funksionon gjithÃ§ka pÃ«r mrekulli.

Duhej absolutisht tÃ« shpikte diÃ§ka dhe duhej ta bÃ«nte sa mÃ« shpejt. Nisi tâi binte me gishta ekranit. Vazhdoi pÃ«r nja dhjetÃ« sekonda, mÃ« pas vendosi tÃ« kujtonte rregullin e parÃ« tÃ« pashkruar tÃ« manualit tÃ« etikÃ«s nÃ« vendin e punÃ«s: kurrÃ« mos e kundÃ«rshto shefin.

Hapi mikrofonin dhe foli me furi Â«Shef, ju kishit tÃ« drejtÃ«. Ka qenÃ« tamam njÃ« asteroid i vogÃ«l trojan qÃ« devijoi sondÃ«n. Por fatmirÃ«sisht, nuk e ka goditur drejtpÃ«rsÃ«drejti, por vetÃ«m i ka kaluar afÃ«r. SiÃ§ duket, shkÃ«mbi i asteroidit ka krijuar njÃ« tÃ«rheqje gravitazionale minimale mbi Junon tonÃ«, duke shkaktuar kÃ«sisoj devijimin e lehtÃ« nga itinerari. Po jua dÃ«rgoj tÃ« dhÃ«natÂ» dhe mbajti frymÃ«n.

Pas disa Ã§astesh qÃ« dukeshin se sâkishin fund, nÃ« kufje u dÃ«gjua zÃ«ri krenar i shefit Â«Isha i sigurt. Biri im, instikti prej ujku tÃ« vjetÃ«r nuk mposhtet.Â» MÃ« pas shtoi Â«BÃ«ni pÃ«rgatitjet pÃ«r tÃ« aktivizuar motorÃ«t e sondÃ«s dhe pÃ«r tÃ« korrigjuar itinerarin. Nuk do tÃ« toleroj gabimeÂ» dhe mbylli bisedÃ«n. NjÃ« sekondÃ« mÃ« pas e rifilloi duke thÃ«nÃ« Â«PunÃ« e shkÃ«lqyer djema.Â»

Inxhinieri i ri nÃ« moshÃ« e ndjeu se gjaku po niste tâi lÃ«vrinte nÃ«pÃ«r trup. Zemra po i rrihte aq fort saqÃ« arrinte ta dÃ«gjonte tek pulsonte tek veshÃ«t. Fundja, fiks kÃ«shtu mund tÃ« kishte shkuar. Hodhi vÃ«shtrimin ngultas nÃ« drejtim tÃ« kolegut, dhe duke ngritur gishtin e madh, i bÃ«ri njÃ« shenjÃ« aprovimi. Tjetri iu pÃ«rgjigj duke i shkelur njÃ«rin sy. Ia kishin dalÃ« mbanÃ«, tÃ« paktÃ«n pÃ«r momentin.

Nasiria â Pas darke

Sistemi i regjistrimit lÃ«shoi dy herÃ« biip dhe u riaktivizua. ZÃ«ri i profesoreshÃ«s doli i riprodhuar nga altoparlanti i vogÃ«l brenda makinÃ«s. Â«Besoj se Ã«shtÃ« ora pÃ«r tâu larguar, Xhek. NesÃ«r nÃ« mÃ«ngjes, do mÃ« duhet qÃ« tÃ« ngrihem herÃ«t pÃ«r tÃ« vazhduar me gÃ«rmimet.Â»

Â«NÃ« rregullÂ» iu pÃ«rgjigj koloneli. Â«Po shkoj tÃ« falenderoj guzhinierin dhe pastaj ikim.Â»

Â«Pash zotinÂ» thirri i holli. Â«PÃ«r fajin tÃ«nd kemi humbur pjesÃ«n mÃ« tÃ« mirÃ«. Â»

Â«Ec pra, nuk e bÃ«ra aspak me qÃ«llimÂ» u justifikua i shÃ«ndoshi. Â«Do mund tÃ« themi gjithnjÃ« se pati njÃ« mosfunksionim tÃ« sistemit dhe se njÃ« pjesÃ« tÃ« bisedÃ«s nuk arritÃ«m ta regjistronim.Â»

Â«MÃ« bie gjithmonÃ« mua qÃ« tÃ« tÃ« mbroj prapanicÃ«nÂ» pohoi tjetri.

Â«Do tÃ« ta dÃ«mshpÃ«rblej. Kam tani njÃ« plan pÃ«r tÃ« futur duart tek palmtopi i profesoreshÃ«s sonÃ«.Â» Vuri hundÃ«n midis gishtit tÃ« madh dhe atij tregues, dhe mÃ« pas tha Â«Do tÃ« hyj sonte natÃ«n nÃ« dhomÃ«n e saj dhe do tÃ« kopjojmÃ« gjithÃ« tÃ« dhÃ«nat pa na vÃ«nÃ« re.Â»

Â«Dhe Ã§farÃ« do bÃ«jmÃ« pÃ«r tÃ« mos ta zgjuar, do tâi kÃ«ndojmÃ« njÃ« ninullÃ«?Â»

Â«Mos u merakos miku im. Kam njÃ« as nÃ« dorÃ«Â» dhe i shkeli syrin.

NdÃ«rkohÃ«, brenda restorantit, Xheku dhe Elisa po pÃ«rgatiteshin qÃ« tÃ« dilnin. Koloneli ndezi komunikuesin portabÃ«l dhe kontaktoi me rojen e sigurisÃ« duke i thÃ«nÃ« Â«Jemi duke dalÃ«.Â»

Â«KÃ«tu jashtÃ«, gjithÃ§ka Ã«shtÃ« e qetÃ«, kolonelÂ» u pÃ«rgjigj njÃ« zÃ« te kufja.

PÃ«r tÃ« bÃ«rÃ« kujdes, koloneli hapi derÃ«n tej e tej dhe kqyri pÃ«rjashta me vÃ«mendje. JashtÃ« afÃ«r makinÃ«s, mÃ« kÃ«mbÃ« qÃ«ndronte ende ushtaraku qÃ« kishte shoqÃ«ruar ElisÃ«n.

Â«Mund tÃ« largohesh djaloshÂ» urdhÃ«roi koloneli. Â«ProfesoreshÃ«n po e shoqÃ«roj unÃ«.Â»

Ushtari u vu nÃ« para marsh, pÃ«rshÃ«ndeti ushatarakisht dhe, duke folur diÃ§ka tek komunikuesi, u zhduk nÃ«pÃ«r natÃ«.

Â«Ishte njÃ« mbrÃ«mje e mrekullueshme, XhekÂ» tha Elisa duke dalÃ«. Mori frymÃ« thellÃ« nÃ« ajrin e freskÃ«t tÃ« natÃ«s dhe shtoi Â«Me tÃ« vÃ«rtetÃ« qÃ« kishte shumÃ« kohÃ« qÃ« nuk kaloja njÃ« mbrÃ«mje tÃ« tillÃ«. Faleminderit vÃ«rtetÂ» dhe nxori nÃ« dukje njÃ« prej atyre buzÃ«qeshjeve tÃ« mrekullueshme tÃ« saja.

Â«Hajde, nuk ka ende shumÃ« siguri qÃ« tÃ« qÃ«ndrosh kÃ«tu jashtÃ«Â» dhe duke u shprehur kÃ«shtu, i hapi derÃ«n dhe e ndihmoi qÃ« tÃ« hipte.

Makina e madhe nÃ« ngjyrÃ« tÃ« errÃ«t, me kolonelin qÃ« e ngiste, u nis me shpejtÃ«si, duke lÃ«nÃ« pas saj njÃ« re tÃ« madhe pluhuri.

Â«Edhe unÃ« u ndjeva shumÃ« mirÃ«. Nuk e kisha menduar kurrÃ« se njÃ« mbrÃ«mje me njÃ« âprofesoreshÃ« plot shkencÃ«â mund tÃ« ishte kaq zbavitÃ«se.Â»

Â«Plot shkencÃ«? KÃ«shtu mÃ« quan?Â» dhe u rrotullua nga ana tjetÃ«r duke u shtirÃ« si e fyer.

Â«Plot shkencÃ« po e po, por edhe shumÃ« simpatike, inteligjente, dhe padyshim seksi.Â» Duke parÃ« se ajo po vÃ«shtronte pÃ«rjashta, pÃ«rfitoi pÃ«r tâi pÃ«rkÃ«dhelur butÃ«sisht flokÃ«t mbrapa zverkut.

Prekja i provokoi njÃ« varg drithÃ«rimash kÃ«naqÃ«sie nÃ« gjithÃ« shpinÃ«n. Nuk mund tÃ« thyhej kaq shpejt. Por, eksitimi i saj shtohej gjithnjÃ« e mÃ« tepÃ«r. Vendosi tÃ« mos thoshte gjÃ« dhe shijoi atÃ« masazh tÃ« vogÃ«l, tÃ« kÃ«ndshÃ«m. Xheku, i nxitur nga mungesa e reagimeve karshi gjestit tÃ« tij, vazhdoi pÃ«r pak qÃ« tâi pÃ«rkÃ«dhekte flokÃ«t e gjatÃ«. Papritmas, filloi qÃ« tâi rrÃ«shqiste dorÃ«n, fillimisht mbi supin e saj, pastaj nÃ« krah dhe nÃ« fund gjithnjÃ« e mÃ« poshtÃ«, deri sa tâi Ã§ikte butÃ«sisht gishtat. Ajo, gjithnjÃ« duke ndenjur e pÃ«rqendruar nga dritarja, i kapi dorÃ«n dhe ia shtrÃ«ngoi me vendosmÃ«ri. Ishte njÃ« dorÃ« e madhe dhe e fortÃ«. Ai kontakt i jepte tepÃ«r siguri.

Jo shumÃ« larg, njÃ« makinÃ« tjetÃ«r po i vÃ«zhgonte ata tÃ« dy, duke u pÃ«rpjekur tÃ« shkÃ«puste ndonjÃ« dialog tjetÃ«r interesant.

Â«Ato dhjetÃ« dollarÃ«t besoj se janÃ« duke ndryshuar destinacion, plakoÂ» tha trashaluqi. Â«Tani po e Ã§on nÃ« hotel, ajo do ta lÃ«rÃ« qÃ« tÃ« ngjitet pÃ«r tÃ« pirÃ« diÃ§ka, dhe ja ku mbaroi.Â»

Â«Lutem qÃ« mos tÃ« pÃ«rfundojÃ« kÃ«shtu, pasi dua vÃ«rtet qÃ« tÃ« shoh sesi mund tâi kopjojmÃ« tÃ« dhÃ«nat e palmtopit. Â»

Â«Ãa tersi, nuk e kisha menduar fare.Â»

Â«Ti nuk mendon kurrÃ« pÃ«r gjÃ« tjetÃ«r pÃ«rveÃ§se mundÃ«sisÃ« pÃ«r tâi Ã§uar gjÃ«rat drejt e nÃ« stomakun tÃ«nd pa fund.Â»

Â«Ec tani, mos u largo shumÃ« Â» tha ai i shÃ«ndoshi, duke e injoruar provokimin. Â«Nuk do doja ta humbja sinjalin edhe njÃ« herÃ« tjetÃ«r.Â»

MbetÃ«n pÃ«r pak Ã§aste dorÃ« mÃ« dorÃ«, pa thÃ«nÃ« asgjÃ«. TÃ« dy me vÃ«shtrimin e ngulur pÃ«rtej xhamit tÃ« parÃ« tÃ« makinÃ«s. Po i afroheshin gjithnjÃ« e mÃ« shumÃ« hotelit dhe Xheku ndihej aq i sikletosur. Natyrisht qÃ« nuk ishte hera e parÃ« qÃ« dilte me njÃ« vajzÃ« por, atÃ« mbrÃ«mje ndjeu tâi rishfaqej gjithÃ« ndrojtja qÃ« e kishte torturuar qÃ« nÃ« rini dhe qÃ« mendonte se tashmÃ« qe kapÃ«rcyer. Ai kontakt aq i gjatÃ« thuajse e kishte paralizuar. Ndoshta do tÃ« duhej tÃ« thoshte diÃ§ka pÃ«r tÃ« thyer atÃ« heshtje tÃ« sikletshme por, duke u druajtur nga Ã§farÃ«dolloj fjale qÃ« mund tÃ« shkatÃ«rronte atÃ« moment magjik, vendosi ta shtynte pÃ«r mÃ« vonÃ«.

Falenderoi faktin qÃ« makina kishte kamje automatike, pasi nÃ« rast tÃ« kundÃ«rt do tÃ« kishte qenÃ« i detyruar tâia lÃ«shonte dorÃ«n asaj vetÃ«m pÃ«r tÃ« ndÃ«rruar marshin, dhe mÃ« pas vazhdoi tÃ« ngiste makinÃ«n nÃ«pÃ«r natÃ«.

NdÃ«rsa ElisÃ«s, po i vinin nÃ« mend, njÃ« nga njÃ«, tÃ« gjithÃ« âburrat e presupozuar nÃ« jetÃ«n e sajâ. Disa histori, shumÃ« Ã«ndrra, projekte, gÃ«zime dhe lumturi por, nÃ« fund, gjithmonÃ« shumÃ« zhgÃ«njim, dÃ«shtim dhe dhimbje. Dukej sikur fati kishte vendosur tashmÃ« gjithÃ§ka pÃ«r tÃ«. I ishte shÃ«nuar njÃ« rrugÃ« sigurisht plot me kÃ«naqÃ«si dhe vlerÃ«sime nÃ« nivel profesional, por nÃ« tÃ« cilÃ«n dukej se nuk ishte parashikuar tÃ« kishte ndonjÃ« burrÃ« pÃ«r ta shoqÃ«ruar nÃ« krah. TanimÃ« ishte aty, nÃ« njÃ« vend tÃ« huaj, ndÃ«rkohÃ« qÃ« udhÃ«tonte nÃ«pÃ«r natÃ«, dorÃ« mÃ« dorÃ«, me njÃ« burrÃ« tÃ« cilin deri dje e konsideronte si njÃ« pengesÃ« pÃ«r planet e saj, por qÃ« nÃ« fakt po i ngjallte shumÃ« ndjenjÃ« dhe afeksion. MÃ« shumÃ« se njÃ« herÃ« pyeti veten se Ã§farÃ« duhej tÃ« bÃ«nte.

Â«GjithÃ§ka nÃ« rregull?Â» pyeti Xheku i merakosur, duke parÃ« sytÃ« e saj qÃ« po bÃ«heshin gjithnjÃ« e mÃ« tÃ« shndritshÃ«m.

Â«Po, faleminderit Xhek. ÃshtÃ« vetÃ«m njÃ« moment trishtimi. Do tÃ« kalojÃ« shpejt. Â»

Â«PÃ«r shkakun tim ndoshta?Â» nxitoi tÃ« pyeste koloneli. Â«ThashÃ« apo bÃ«ra diÃ§ka tÃ« gabuar?Â»

Â«Jo, pÃ«rkundraziÂ» u pÃ«rgjigj menjÃ«herÃ« ajo dhe, me njÃ« zÃ« shumÃ« tÃ« Ã«mbÃ«l, shtoi Â«MÃ« qÃ«ndro afÃ«r, tÃ« lutem.Â»

Â«Hej, kÃ«tu jam. Nuk duhet tÃ« shqetÃ«sohesh pÃ«r asgjÃ«. Nuk do tÃ« lejoj kurrÃ« qÃ« tÃ« tÃ« ndodhÃ« ndonjÃ« gjÃ« e keqe, nÃ« rregull? Â»

Â«Faleminderit, tÃ« falenderoj pa fundÂ» tha Elisa, ndÃ«rkohÃ« qÃ« pÃ«rpiqej tÃ« fshinte lotÃ«t qÃ«, ngadalÃ«, po i rrÃ«shqisnin nÃ« faqe. Â«Je shpirt.Â» Xheku ra nÃ« heshtje dhe ia shtrÃ«ngoi dorÃ«n akoma mÃ« fort.

Emblema e hotelit u duk nÃ« fund tÃ« rrugÃ«s. PÃ«rshkoi tÃ« gjithÃ« rrugÃ«n pa thÃ«nÃ« asnjÃ« fjalÃ«. Pastaj koloneli ngadalÃ«soi dhe ndali makinÃ«n tamam pÃ«rpara hyrjes. TÃ« dy ata u panÃ« furishÃ«m. PÃ«r disa Ã§aste qÃ« zgjatÃ«n shumÃ«, asnjÃ« prej tyre nuk pati kurajon tÃ« thoshte gjÃ«. Xheku e dinte se do tâi takonte atij tÃ« bÃ«nte hapin e parÃ«, por Elisa i parapriu Â«Tani ti duhej tÃ« mÃ« thoje se ishte njÃ« mbrÃ«mje e mrekullueshme, se jam e mrekullueshme dhe unÃ« duhet tÃ« tÃ« ftoja pÃ«r tâu ngjitur qÃ« tÃ« pish diÃ§ka.Â»

Â«Tamam, proÃ§edura qÃ« do tÃ« imponohejÂ» komentoi Xheku, pak i shtytur nga fjalÃ«t e saj. Â«Do tÃ« shkonte kÃ«shtu nÃ«se ti je si shumÃ« tÃ« tjera, por nuk Ã«shtÃ« kjo ajo qÃ« mendoj.Â» Mori frymÃ« dhe vazhdoi. Â«Besoj se ti je njÃ« person vÃ«rtet i veÃ§antÃ« dhe kjo mbrÃ«mje qÃ« kaluam bashkÃ« mÃ« dha mundÃ«sinÃ« tÃ« mÃ«soj shumÃ« gjÃ«ra qÃ« kurrÃ« nuk i kisha menduar se do tâi gjeja tek ânjÃ« arkeologeâ.Â»

Â«Po e marr si komplimentÂ» tha ajo, duke u pÃ«rpjekur qÃ« ta zhdramatizonte paksa situatÃ«n.

Â«Pas asaj korace prej njÃ« gruaje tÃ« fortÃ« dhe tÃ« pathyeshme, besoj se fshihet njÃ« qenush i dashur dhe i frikÃ«suar. Je njÃ« vajzÃ« shumÃ« e Ã«mbÃ«l dhe me ndjeshmÃ«ri unike.Â» Ndoshta u ndje i penduar pÃ«r atÃ« qÃ« ishte duke thÃ«nÃ«, por mori kurajon dhe vazhdoi Â«Sinqerisht, nuk mÃ« intereson njÃ« natÃ« seksi pÃ«r ta vÃ«nÃ« nÃ« arkiv pastaj, si shumÃ« tÃ« tjera fare pa vlerÃ« dhe qÃ« mÃ«ngjesin tjetÃ«r nuk tÃ« lÃ«nÃ« gjÃ« tjetÃ«r veÃ§se njÃ« zbrazÃ«tirÃ« pafund. Prej teje do tÃ« dÃ«shiroja mÃ« shumÃ«. GjithmonÃ« mÃ« ke pÃ«lqyer shumÃ«, e pranoj.Â» TanimÃ« nuk mundej mÃ« tÃ« ndalonte. Ia mori tÃ« dyja duart, ia shtrÃ«ngoi me tÃ« tijat dhe vazhdoi. Â«QÃ« kur tÃ« kam takuar herÃ«n e parÃ« nÃ« zyrÃ«n time, e kuptova se brenda teje kishte diÃ§ka tÃ« veÃ§antÃ«. Fillimisht u tÃ«rhoqa qartazi nga bukuria jote por pastaj zÃ«ri jot, mÃ«nyra si flisje, gjestet e tua, mÃ«nyra si ecje, buzÃ«qeshja...Â» ndali pÃ«r pak dhe mÃ« pas shtoi Â«Hijeshia jote mÃ« magjepsi. MÃ« rrÃ«mbeve zemrÃ«n. Nuk besoj se do tâia dilja tÃ« mendoja pÃ«r njÃ« jetÃ« pa ty dhe me siguri nuk do tÃ« jetÃ« konkluzioni i kÃ«saj mbrÃ«mje qÃ« mÃ« bÃ«n tÃ« ndryshoj mendim.Â»

Elisa, qÃ« natyrisht nuk e priste njÃ« deklaratÃ« tÃ« kÃ«tillÃ«, ngeli pÃ«r njÃ« moment pa fjalÃ« pastaj, gjithmonÃ« duke e vÃ«shtruar nÃ« sy, iu afrua lehtÃ« lehtÃ«. Hezitoi pÃ«r njÃ« Ã§ast, pastaj e puthi.

Ishte njÃ« puthje e gjatÃ« dhe e fortÃ«. Emocione tÃ« reja dhe tÃ« vjetra po rishfaqeshin nÃ« mendjet e tÃ« dyve. Papritmas, Elisa u shkÃ«put dhe, duke qÃ«ndruar pak centimentra prej tij, tha Â«TÃ« falenderoj pÃ«r fjalÃ«t e tua, Xhek. As unÃ« nuk do tÃ« kisha dashur qÃ« takimi ynÃ« tÃ« pÃ«rfundonte nÃ« njÃ« natÃ« tÃ« vetme seksi. Kjo mbrÃ«mje mÃ« krijoi mundÃ«sinÃ« pÃ«r tÃ« zbuluar diÃ§ka mÃ« shumÃ« tek ty dhe pÃ«r tÃ« vlerÃ«suar tipin e njeriut qÃ« ke brenda teje. Edhe unÃ« nuk do ta kisha menduar ndonjÃ«herÃ« qÃ« do tÃ« gjeja, pas njÃ« âkoloneliâ tÃ« ashpÃ«r, njÃ« person kaq tÃ« dashur dhe tÃ« ndjeshÃ«m. Duhet tÃ« tÃ« rrÃ«fej se nuk e ndjeja zemrÃ«n tÃ« mÃ« rrihte kaq fort prej shumÃ« kohÃ«sh. Nuk jam mÃ« njÃ« Ã§upÃ«linÃ« e di, por nuk do tÃ« doja tÃ« shkatÃ«rroja gjithÃ§ka duke tÃ« tÃ« lÃ«nÃ« tani qÃ« tÃ« ngjitesh lart.Â» U ndal gjatÃ« dhe pastaj shtoi Â«Do tÃ« doja shumÃ« qÃ« tÃ« shihja sÃ«rish.Â»

E puthi pÃ«rsÃ«ri, zbriti nga makina dhe hyri me vrap nÃ« hotel. Kishte frikÃ« se, nÃ«se do tÃ« hidhte vÃ«shtrimin prapa, nuk do tâia dilte tÃ« zbatonte ato Ã§farÃ« i kishte thÃ«nÃ« pak mÃ« parÃ«.

Xheku e ndoqi me vÃ«shtrimin e ngulÃ«t derisa tÃ« mos dukej pÃ«rtej derÃ«s rrotulluese tÃ« hotelit. Mbeti palÃ«vizur duke vÃ«shtruar kanatet rrotulluese deri sa u ndalÃ«n plotÃ«sisht. NÃ« kÃ«tÃ« moment, hodhi njÃ« vÃ«shtrim tÃ« fundit nÃ« drejtim tÃ« emblemÃ«s valÃ«vitÃ«se tÃ« hotelit, pastaj shkeli nÃ« fund pedalin e gazit dhe, me njÃ« zhurmÃ« Ã§jerrÃ«se tÃ« gomave, u tret nÃ«pÃ«r natÃ«.

TÃ« dy personazhet e panjohur, qÃ« po vÃ«zhgonin Ã§iftin, e parkuan makinÃ«n nÃ« pjesÃ«n e prapme tÃ« hotelit duke bÃ«rÃ« shumÃ« kujdes qÃ« tÃ« mos binin nÃ« sy. QÃ« andej mund tÃ« shihnin dritaren e dhomÃ«s sÃ« ElisÃ«s e cila, u shfaq pa kaluar as edhe njÃ« minutÃ«.

Â«Hyri dhe Ã«shtÃ« vetÃ«mÂ» tha trashaluqi.

I holli nxitoi tâi kujtonte tjetrit qÃ« e kishte humbur bastin. Â«I dashur, hidhi dollarÃ«tÂ» dhe bÃ«ri njÃ« gjest duke fÃ«rkuar gishtin e madh tÃ« dorÃ«s me atÃ« tregues.

Â«Bah, gjithÃ§ka e prisja veÃ§se jo tÃ« pÃ«rfundonte kÃ«shtuÂ» u pÃ«rgjigj trashaluqi. Â«Koloneli ynÃ« i dashur duket qÃ« i ka rÃ«nÃ« goxha nÃ« kokÃ«.Â»

Â«Fiks, edhe ajo duket se Ã«shtÃ« njÃ« alamet femre.Â»

Â«Tamam njÃ« njÃ« âÃ§iftâ i bukurÂ» komentoi trashaluqi duke bÃ«rÃ« po tÃ« njÃ«jtÃ«n tÃ« qeshur kukurisÃ«se. Â«Tani tÃ« presim derisa ajo tarallakja tÃ« shtrihet nÃ« shtrat, mÃ« pas tÃ« futemi nÃ« dhomÃ« dhe tâia kopjojmÃ« tÃ« gjitha tÃ« dhÃ«nat e palmtopit.Â» Zbriti nga makina dhe shtoi Â«NdÃ«rkohÃ« qÃ« po pÃ«rgatis pajisjen, ti kontrollo nÃ«se fiket drita.Â»

ElisÃ«n e kishin mbÃ«rthyer me mijÃ«ra mendime. A kishte bÃ«rÃ« mirÃ« qÃ« e kishte lÃ«nÃ« tÃ« ikte ashtu? Si do ta kishte marrÃ« kÃ«tÃ«? Do tÃ« kishte vÃ«rtet dÃ«shirÃ« ai qÃ« ta shihte sÃ«rish? Por fundja, kishte qenÃ« pikÃ«risht ai qÃ« propozoi ta shtynin pÃ«r mÃ« vonÃ«. Nuk kishte dyshim qÃ«, Xheku i kishte dhÃ«nÃ« njÃ« demonstrim tÃ« mirÃ« tÃ« seriozitetit. A ishte vÃ«rtet e sinqertÃ« ndjenja qÃ«, pÃ«rmes shumÃ« fjalÃ«ve tÃ« mrekullueshme, i kishte shprehur ai apo ishte vetÃ«m njÃ« strategji pÃ«r ta bÃ«rÃ« qÃ« tÃ« binte gjithnjÃ« e mÃ« shumÃ« nÃ« njÃ« rrjet tÃ« thurur me mjeshtÃ«ri? Nuk do tÃ« mundte qÃ« tÃ« duronte njÃ« zhgÃ«njim tjetÃ«r dashurie, dhimbje apo vuajtje. Vendosi pÃ«r njÃ« moment qÃ« tÃ« mos mendohej. Objektivin qÃ« ishte pÃ«rcaktuar sidoqoftÃ« e kishte arritur: koloneli i kishte dhÃ«nÃ« dy javÃ« tÃ« tjera pÃ«r tÃ« pÃ«rfunduar kÃ«rkimet. TÃ« tjerat ishin thjesht âpritshmÃ«riâ dhe ajo tashmÃ« kishte mÃ«suar qÃ« tÃ« mos kishte shume iluzione. Nuk do tÃ« mund tâia lejonte vetes qÃ« tÃ« bÃ«nte ndonjÃ« gafÃ« tjetÃ«r. KÃ«tÃ« herÃ« nuk do tÃ« mundej ta rimerrte mÃ« veten.

Hoqi rrobat dhe u hodh si peshk mbi shtrat. Alkoli e kishte turbulluar shumÃ«. Tani dÃ«shira e saj mÃ« e madhe ishte vetÃ«m qÃ« tÃ« bÃ«nte njÃ« gjumÃ« tÃ« mirÃ«. Fiku dritÃ«n dhe pothuajse nÃ« atÃ« Ã§ast e zuri gjumi.

Xheku, ndÃ«rkohÃ« qÃ« ngiste makinÃ«n nÃ« drejtim tÃ« bazÃ«s, mendohej pak a shumÃ« pÃ«r tÃ« njÃ«jtat gjÃ«ra. E kishte zhgÃ«njyer? VÃ«rtet qÃ« do tÃ« kishte prapÃ« dÃ«shirÃ« qÃ« ta shihte sÃ«rish? PavarÃ«sisht tÃ« gjithave, ishte i sigurt se mundÃ«sia pÃ«r tÃ« vajtur nÃ« shtrat, kishte bÃ«rÃ« njÃ« pÃ«rshtypje tÃ« shkÃ«lqyer, madje nÃ« mÃ«nyrÃ« aq tÃ« sjellshme. ShumÃ« pak do ta kishin bÃ«rÃ« dhe ishte i sigurt qÃ« ajo e kishte vlerÃ«suar shumÃ« kÃ«tÃ« fakt. Fundja, nÃ«se vÃ«rtet po fshihte diÃ§ka, do tÃ« kishin tÃ« gjithÃ« kohÃ«n e botÃ«s pÃ«r tÃ« qÃ«ndruar sÃ« bashku. NjÃ« ditÃ« mÃ« pak ose mÃ« shumÃ« nuk do tÃ« kishte bÃ«rÃ« ndonjÃ« diferencÃ«.

Â«E fiku dritÃ«nÂ» tha ai i holli me zÃ« tÃ« ulÃ«t, sikur tÃ« druhej se mos e zgjonte. Mori njÃ« Ã§antÃ« tÃ« madhe nga bagazhi dhe shtoi Â«Mund tÃ« shkojmÃ«.Â»

TÃ« dy, me hap tÃ« kujdesshÃ«m, u drejtuan pÃ«r nga hyrja e shtÃ«pisÃ« qÃ« ndodhej ngjitur me hotelin, ku kishin marrÃ« me qera njÃ« dhomÃ«.

Â«Duhet medoemos qÃ« ta bÃ«jmÃ« taniÂ» tha ai trashaluqi. Â«Ai palmtop i mallkuar qÃ« e mban tÃ« lidhur pas vetes sikur tâi kishte brekÃ«. MÃ«nyra e vetme pÃ«r tÃ« futur duart Ã«shtÃ« qÃ« ta bÃ«jmÃ« nÃ« kohÃ«n kur fle.Â»

NgjitÃ«n ngadalÃ« shkallÃ«t duke evituar ndonjÃ« zhurmÃ« tÃ« panevojshme. NjÃ« tÃ«rheqje e llozit dhe porta u hap tej e tej duke kÃ«rcitur. Dhoma ishte plot me kuti, Ã§anta dhe rrangulla tÃ« tÃ« gjitha llojeve. Dukej thuajse si njÃ« magazinÃ« e braktisur. NjÃ« abazhur nÃ« mur, i papastÃ«r prej pluhurit tÃ« depozituar me vite, ndriÃ§onte zbehtÃ« ambjentin.

Â«Do tÃ« futemi duke kapÃ«rcyer mbi ndarÃ«sen qÃ« gjendet midis taracÃ«s sonÃ« dhe tÃ« asajÂ» tha trashaluqi.

Â«Do tÃ« futemi? Do tÃ« thuash qÃ« do tÃ« futem.Â» foli tjetri. Â«Si mendon se mund tÃ« kÃ«rcesh nga ana tjetÃ«r me gjithÃ« atÃ« dhjam qÃ« ke mbi vete?Â»

Â«Ti po vÃ« ndoshta nÃ« dyshim cilÃ«sitÃ« e mia prej atleti? Â»

Â«Jo, aspak. Nuk do tâia lejoja kurrÃ« vetes.Â» u pÃ«rgjigj i holli me njÃ« ton disi sarkastik. Â«Boll me kÃ«to trapllÃ«qe dhe ma kalo pak atÃ« litarin. NÃ«se do mÃ« duhet qÃ« tÃ« rrÃ«shqisja tÃ« paktÃ«n pÃ«rpiqu qÃ« tÃ« mÃ« mbash. Nuk mÃ« bÃ«het tÃ« vdes i bÃ«rÃ« copash mbi trotuarin e kÃ«tij qyteti tÃ« fÃ«lliqur.Â»

Â«Mos u bÃ«j merak, tÃ« mbaj unÃ«.Â» Ia kaloi litarin rreth belit dhe ia la tÃ« bÃ«nte njÃ« ecje mbi dÃ«rrasÃ«n e parmakut. Â«Merre kÃ«tÃ«Â» shtoi, ndÃ«rkohÃ« qÃ« i kalonte njÃ« pistoletÃ« tÃ« vogÃ«l me thumba me shÃ«njues lazer. Â«NjÃ« e shpuar e vockÃ«l e kÃ«saj gjÃ«sÃ« dhe profesoresha jonÃ« do tÃ« flejÃ« si njÃ« Ã«ngjÃ«llush pÃ«r tÃ«rÃ« natÃ«n. GjilpÃ«ra Ã«shtÃ« shumÃ« e hollÃ« saqÃ«, nÃ« mÃ« tÃ« keqen e hipotezave, do tÃ« kujtojÃ« se Ã«shtÃ« pickuar nga njÃ« mushkonjÃ«.Â»

I holli u kacavir mbi parmak dhe me njÃ« kÃ«rcim tÃ« zhdÃ«rvjellÃ«t zbriti mbi tarracÃ«n e dhomÃ«s ngjitur. U shtriq sa ishte e mundur dhe, shumÃ« ngadalÃ«, iu afrua dritares sÃ« madhe qÃ« binte mbi dhomÃ«n e ElisÃ«s.

Hodhi njÃ« vÃ«shtrim mÃ« kujdes brenda saj, duke pÃ«rgjuar midis kolonÃ«s dhe perdes. Edhe pse shumÃ« i zbehtÃ«, ndriÃ§imi nga rruga i lejonte sadopak tÃ« shihte ElisÃ«n tek rrinte shtrirÃ« me barkun poshtÃ«, me kokÃ«n tÃ« kthyer nga ana tjetÃ«r, veshur vetÃ«m me mbathje dhe sutjena. Uauu, Ã§a prapanicÃ« e bukur! Koloneli ynÃ« paska sy pÃ«r sÃ« mbari.

Futi ngadalÃ« thumbin mikro, tÃ« njomur me hapje gjumi, tek karikatori i pistoletÃ«s dhe futi tytÃ«n nÃ« tÃ« Ã§arÃ«n e dritares qÃ« ishte lÃ«nÃ« hapur. ShÃ«njuesi i vogÃ«l lazer bÃ«ri njÃ« pikÃ« tÃ« vockÃ«l tÃ« kuqe tamam mbi mollaqen e majtÃ« tÃ« ElisÃ«s. Mbajti frymÃ«n pÃ«r njÃ« Ã§ast pastaj shtypi kÃ«mbÃ«zÃ«n e pistoletÃ«s. Me njÃ« goditje tÃ« shurdhÃ«t, thumbi u lÃ«shua dhe u ngul mbi mishin e saj tÃ« butÃ«. Elisa, e preku sakaq me dorÃ«n e majtÃ«, vendin e shpuar sikur duhej tÃ« pÃ«rzinte ndonjÃ« insekt, mÃ« pas futi sÃ«rish krahun poshtÃ« jastÃ«kut dhe ia nisi pÃ«rsÃ«ri gjumit tÃ« thellÃ«.

I holli priti ca minuta nÃ« mÃ«nyrÃ« qÃ« hapja e gjumit tÃ« bÃ«nte efektin e vet, pastaj hapi lehtÃ« dritaren dhe hyri me kujdes brenda nÃ« dhomÃ«.

Iu afrua krevatit me hapat e njÃ« maceje, dhe i kontrolloi frymÃ«marrjen. Ishte e thellÃ« dhe e rregullt. Me njÃ« gisht i preku lehtÃ« shpinÃ«n. AsnjÃ« reagim.

ShkÃ«lqyeshÃ«m! Po fle si gur. Nuk do tÃ« ndjejÃ« asgjÃ«.

PÃ«r tÃ« shmangur lÃ«nien e ndonjÃ« gjurme, mori sÃ«rish thumbin mikro, duke e nxjerrÃ« nga mollaqet me anÃ« tÃ« njÃ« shkulje tÃ« vogÃ«l dhe e vuri nÃ« xhep. Pa rreth e rrotull. Vuri re Ã§antÃ«n gjysÃ«m tÃ« hapur tÃ« ElisÃ«s qÃ« ishte mbÃ«shtetur te karrigia nÃ« krah tÃ« krevatit. Filloi tÃ« rrÃ«monte dhe, pavarÃ«sisht se qe jo aq e madhe, e provoi vetÃ« sa e ndÃ«rlikuar ishte qÃ« tÃ« gjendte diÃ§ka nÃ« Ã§antÃ«n e njÃ« gruaje. Aty kishte gjithÃ§ka.

Papritmas, njÃ« melodi me tÃ«rÃ« volumin e bÃ«ri tÃ« hidhej pÃ«rpjetÃ«. Celulari i saj ishte vÃ«nÃ« me njÃ« zile tepÃ«r tÃ« zhurmshme me motive roku. PÃ«r pak sa nuk i ra pika. Duke patur frikÃ« se mos zgjohej, u pÃ«rpoq qÃ« ta pushonte me tÃ«rbim. Shtypi tÃ« gjitha tastat e mundshme deri sa tÃ« gjente atÃ« tÃ« duhurin. Hodhi vÃ«shtrimin drejt saj. Akoma flinte. Mbi ekranin e telefonit lexoi emrin e telefonuesit: Xhek Hadson.

E Ã§farÃ« donte ai tani? Ndofta, dhe mund tÃ« kthehej mbrapsht pÃ«r tÃ« kontrolluar aty nÃ«se nuk merrte ndonjÃ« pÃ«rgjigje.

Duhej tÃ« vepronte shpejt. Hodhi celularin mbi krevat, mori Ã§antÃ«n dhe zbrazi nÃ« dysheme gjithÃ« Ã§âkishte brenda. SipÃ«rfaqja metalike e palmtopit pasqyroi pÃ«r njÃ« moment dritÃ«n e zbehtÃ« tÃ« fenerit tÃ« rrugÃ«s. E mori dhe e aktivizoi.

Ju lutem prisni...

Po si ia bÃ«jnÃ« nÃ« filma, pÃ«r tâu futur nÃ« strukturat mÃ« tÃ« mbrojtura, pÃ«r tÃ« hyrÃ« nÃ« kompjuterin qendror dhe nÃ« dy sekonda pÃ«r tâu lidhur dhe pÃ«r tâi kopjuar tÃ« gjitha?

Priti me durim deri sa tÃ« ndizej, pastaj nxori nga xhepi i brendshÃ«m i xhaketÃ«s njÃ« aparat tÃ« vogÃ«l portabÃ«l dhe e lidhi me palmtopin me anÃ« tÃ« njÃ« fleshi tÃ« zi. Kaluan edhe ca sekonda tÃ« tjera pambarim.

Lidhja u krye.

Nisi tÃ« shfletonte me tÃ«rbim tÃ« gjitha folderat derisa gjeti atÃ« qÃ« i interesonte: âFoto dhe dokumenteâ. I hodhi njÃ« shikim tÃ« shpejtÃ« pÃ«rmbajtjes dhe vendosi qÃ« aty kishte gjithÃ§ka qÃ« i nevojitej. Shtypi kÃ«sisoj, me shumÃ« shpejtÃ«si, njÃ« seri komandash nÃ« minitastierÃ«n qÃ« ishte e inkorporuar brenda aparatit. Mbi ekran doli njÃ« taskbar i progresit qÃ« sinjalizonte se veprimi i kopjimit tÃ« tÃ« dhÃ«nave ishte duke u kryer.

10%, 30%, 55%...

Jepi forca, lÃ«viz...

Pas disa sekondave tÃ« tjerÃ« shumÃ« tÃ« gjatÃ«, u shfaq mÃ« nÃ« fund mesazhi qÃ« po e priste me ankth.

Veprimi i pÃ«rfunduar.

Hoqi fleshin, fiku palmtopin, dhe e vuri pÃ«rsÃ«ri tek Ã§anta e ElisÃ«s bashkÃ« me tÃ« gjitha gjÃ«rat qÃ« i kishte hapÃ«rdarÃ« mbi dysheme. E vendosi sÃ«rish Ã§antÃ«n mbi karrige duke treguar shumÃ« kujdes qÃ« ta linte pikÃ«risht ashtu siÃ§ e kishte gjetur.

MÃ« duket gjithÃ§ka nÃ« rregull. Mund tâia mbath pa u ndier.

I hodhi njÃ« sy tÃ« fundit formave tÃ« bÃ«shme tÃ« ElisÃ«s, pastaj doli mbi tarracÃ« dhe e mbylli prapÃ« duke e lÃ«nÃ« njÃ«lloj tÃ« hapur ashtu siÃ§ e kishte gjetur. U kthye dhe pa shokun e tij qÃ« po qÃ«ndronte i mbÃ«shtetur qetÃ«sisht mbi parmak dhe qÃ«, me kokÃ«n e zgjatur direkt mbi taracÃ«n e ElisÃ«s, e vÃ«shtronte me njÃ« pamje tÃ«rÃ« kÃ«naqÃ«si.

You have finished the free preview. Would you like to read more?